Ο Δύτης των Νιπτήρων παρουσιάζει μια ποιητική υπερπαραγωγή, ένα αγλάισμα της αυτόματης γραφής, ένα λετριστικό αριστούργημα, μια ντανταϊστική έκλαμψη που θα σας καθηλώσει. Ιδού τι πετυχαίνει κανείς ψάχνοντας στην τύχη, ακόμα και σε ένα πεζό ημερολόγιο δίαιτας (μη με ρωτήσετε πώς έπεσα πάνω του). Σε πρώτη όψη, μοιάζει με μια ακόμα αποτυχημένη αυτόματη μετάφραση. Στην πραγματικότητα, πιστεύω ότι πρόκειται για το δημιούργημα μιας ποιητικής μεγαλοφυίας· προσέξτε τις μετωνυμίες, τις εξαίσιες αλλαγές υποκειμένου, το κοσμοπολίτικο σύμφυρμα των γλωσσών. Προσέξτε τη μελετημένη χρήση των θαυμαστικών· φράσεις-διαμάντια όπως «ήμουν όμορφο στερεό αίσθησης», ή «ήμουν ευαισθησία αρκετά αγροίκα». Ή: «οι αδένες μου ήταν στομφώδεις και εξοργισμένοι», φράση αντάξια ενός πρώιμου Ελυάρ· το δε ασυνάρτητο φινάλε, αντάξιο ενός «Οδυσσέα» του Τζόυς.
…οι σουλτάνες και το ρύζι αποτραβιούνται, ολοκληρωμένος με τις δεύτερες σκέψεις του σιροπιού σφενδάμνου (πολύ συμπαθητικότερου από την καλοσύνη! θα ήταν!)…
Ήμουν όμορφο στερεό αίσθησης την ημέρα 2 αν και ήμουν αρκετά κοίλος, τσίμπησα έτσι πολλή στα καρύδια και τα φρούτα
Ήμουν ευαισθησία αρκετά αγροίκα και που ενοχλήθηκε εξαιρετικά κοντά την ημέρα 3. Οι αδένες μου ήταν στομφώδεις και εξοργισμένοι, και τα σημεία στο κιβώτιό μου και αποκηρύσσουν είναι ι – κόκκινη και καταπιεστική γόρδια αμηχανία κόμβων. Γριπίζω το Διαδίκτυο που αναρωτιέται εάν αποκλείω τα σωστά τρόφιμα, κατόπιν διάβασα ότι αυτό είναι μια ίδια φθαρμένη αντίδραση. Αποδίδω σε εκείνο το απόγειο 3-7 μπορώ παραμονή execrable και η δύναμη συμπτωμάτων σας προς τα εμπρός χειρότερα, κατόπιν μετά από αυτήν purposefulness πηγαίνετε ύπουλα υπερνικημένος έως συμπονετικός ένας κανονικός πέρα από το κομμάτι μερικών ημερών, κατόπιν η φόρμα 15 ημέρες (30) προορίζεται να είναι όπως HALLELUJAH! Αναμένω με ενδιαφέρον αυτόν!
Σημείωση: καμία δράση εντέρων μέχρι τώρα, η οποία είναι μια υποψία weirdie λαμβάνοντας υπόψη το πώς στο ροζ η εισαγωγή τροφίμων μου είναι. Πολύ φυσσώδης εν τούτοις (πόσο ταπεινωτικός). από για το παρόν στον έλεγχο, ανεξάρτητα από αυτόν, αφότου συμμετέχει ένα φοβερό IBS στη μάχη που είχα τη Δευτέρα μπορεί ισχυρό κτύπημα ημέρες χουφτών για το σκοπό η αφθονία μου να θελήσει να περάσει από αυτήν πάλι έτσι παίρνω το όφελος χορηγημένος αυτό δεν είμαι αυτός εξαιρετικός.
Ας μου επιτραπεί να διαφωνήσω με την ετικέτα σας και μόνον: Δεν είναι για γέλια, αντιθέτως προσωπικά το βρίσκω εξαιρετικό, εκτός κι αν είναι το γούστο μου για γέλια…
🙂
Στην πραγματικότητα, ΠάνωΚ, συμφωνώ, η ετικέτα είναι για γέλια. Σχετικά μ’αυτό, ήμουν ευαισθησία αρκετά αγροίκα από ποιητική άποψη. Το ακριβοδίκαιο σχόλιό σας μου προκάλεσε καταπιεστική γόρδια αμηχανία κόμβων.
(χωρίς πλάκα, συμφωνώ, προσθέτω και άλλη ετικέτα, αλλά κρατώ και την παλιά επειδή μ’έπιασαν τα γέλια, τι να κάνουμε)
Αν δεν κάνω λάθος, αυτή πρέπει να είναι η πηγή του σουρρεαλιστικού αριστουργήματος! Αξίζει να διαβαστεί και το προηγούμενο κομμάτι για τις καταπληκτικές φράσεις:
«η αδράνεια του είδους μου είχε τα ζυμαρικά έτσι είχα τα ζυμαρικά backchat με τις πολτοποιηίδες πατάτες και τη θρεπτική ζύμη – πολύ εύγευστες!»
«το καφετί ρύζι με την τεμαχισμένη μπανάνα, οι σουλτάνες και το ρύζι αποτραβιούνται, ολοκληρωμένος με τις δεύτερες σκέψεις του σιροπιού σφενδάμνου (πολύ συμπαθητικότερου από την καλοσύνη Ι θα ήταν!)»
«ο καταπληκτικός καταφερτζής μπανανών που γίνεται με μια μπανάνα, tbspn tahini, tbspn σιρόπι σφενδάμνου και ρύζι αρμέγει – delish!»
Head charge, εντόπισες σωστά την πηγή, αλλά τις σουλτάνες που αποτραβιούνται με τις δεύτερες σκέψεις τις είχα διαλέξει κι εγώ, δες το ξανά το ποστ…
(εγώ το εντόπισα γιατί έψαχνα πώς μεταφράζεται το exclusion diet, εσύ πώς το βρήκες;)
Ωχ, ναι, έχεις δίκιο για τις κυρα-Σουλτάνες, δεν το πρόσεξα…!
Επειδή μου κίνησε την περιέργεια το κείμενο, γκούγκλισα ένα απόσπασμα και έτσι βρέθηκα στο site…
ΕΠΟΜΕΝΩΣ ΔΥΤΗ ΠΟΙΗΣΗ ΕΙΝΑΙ Η ΑΠΛΗ ΠΑΡΑΘΕΣΗ ΣΤΙΧΩΝ ΧΩΡΙΣ ΚΑΝΕΝΑ ΝΟΗΜΑ ΠΟΥ ΣΤΟΧΟ ΕΧΟΥΝ ΑΠΛΩΣ ΝΑ ΕΝΤΥΠΩΣΙΑΣΟΥΝ. Ο ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ ΚΑΛΕΙΤΑΙ ΝΑ ΕΝΤΟΠΙΣΕΙ ΣΤΟ ΠΟΙΗΜΑ ΟΤΙ ΝΟΜΙΖΕΙ ΑΚΟΜΗ ΚAI ΟΤΑΝ ΑΥΤO ΔΕ ΛΕΕΙ ΤΙΠΟΤΑ. ΝΟΜΙΖΩ ΟΤΙ ΣΗΜΕΡΑ ΚΑΠΟΥ ΕΚΕΙ ΒΡΙΣΚΟΜΑΣΤΕ….
Geom, εάν η αυτόματη γραφή είναι η ποίηση του ανθρώπινου υποσυνείδητου, η αυτόματη μετάφραση είναι η ποιητική κραυγή του λογισμικού που προσπαθεί να εκφραστεί!
(υπάρχει και η πιθανότητα να πρόκειται για μυστικό μήνυμα από την Αγκάρθα’ όταν τα πούμε από κοντά ετοίμασε μου μια ερμηνεία ε;).
Ποιητικη κραυγη του λογισμικου! Θα ηθελα μαθω την αποψη του Φροιντ για το υποσυνειδητο του λογισμικου!
Η ποιητικη φαντασια της αυτόματης γραφής του ειναι εφαμιλλη της ανθρωπινης χωρίς μάλιστα χρήση αλκοόλ ή άλλων ουσιών. ΥΓ. Όσο για την Αγκαρθα μην το λες ούτε για αστείο. Αν μάθουν οτι ξέρουμε την έχουμε άσχημα
Μου θυμησε παντως το ‘Μια Εποχη στην Κολαση’ και το στιχακι στο τελος ‘αυτο δεν ειμαι αυτος’ το ‘εγω ειναι ενας αλλος’
Απλά σεβασμός (just respect)…
…δίκαιος σεβασμός 😉