Ο ελέφαντας και το κορίτσι

Ίσως -ίσως λέω- θυμάστε ότι φέτος διανύουμε το έτος Εβλιγιά Τσελεμπή. Είχα ανεβάσει και παλιότερα κάποιες όμορφες ιστορίες αυτού του μεγάλου Οθωμανού περιηγητή, αλλά και παραμυθά όπως φαίνεται: ψυχές που βγαίνουν απ’ το σώμα με τη μορφή νυφίτσας, συναρπαστικές περιπέτειες με φόνους, Οθωμανοί αστροναύτες, όλα έχουν τη θέση τους σ’ αυτό το τεράστιο έργο, πιο αξιόπιστο απ’ ό,τι φαίνεται (και απ’ όσο νομίζαμε), αλλά πάντα γεμάτο με ανέκδοτα, παραμυθάκια και επινοήσεις, τις οποίες δεν είναι πάντα σίγουρο πως ο ίδιος ο Εβλιγιά σκόπευε να κάνει πιστευτές. Να μια ακόμα τέτοια ιστοριούλα, που μπορεί ίσως να χαρακτηριστεί σάτιρα μάλλον παρά παραμύθι:

* 

Το έτος 1059 (1649), ενώ ο Σιλιχτάρ Μουρταζά Πασάς ήταν κυβερνήτης της Σεβάστειας, εμφανίστηκε ενώπιόν του μια αντιπροσωπεία από ένα χωριό. Κρατούσαν ένα κουτί, στο οποίο βρισκόταν το πτώμα ενός μωρού λευκού ελέφαντα. «Κύριέ μας», είπαν, «ο μικρός αυτός ελέφαντας γεννήθηκε στο χωριό μας από ένα κορίτσι, μια παρθένα. Τώρα ο καδής μας φυλάκισε το κορίτσι μαζί με τους γονείς του και άλλους συγγενείς. Το ελεφαντάκι γεννήθηκε ζωντανό, αλλά ο καδής έβαλε τη μαμή να το σκοτώσει. Εκλιπαρούμε τον κύριό μας να στείλει έναν αντιπρόσωπο για να ελευθερώσει την οικογένεια και να τους φέρει εδώ, ώστε να ανακαλύψετε την αλήθεια».

«Εβλιγιά Τσελεμπή», είπε ο Μουρταζά Πασάς, «αυτή είναι δουλειά για σένα.

Advertisement

Read Full Post »

Ερμηνείες

Μόνο στην Αγγλία συμβαίνουν αυτά. Ας όψεται η κουλτούρα του Μπρίξτον ή ίσως, για να πιάσουμε και το ιστορικό βάθος, των λουδιτών ή και των Ισοπεδωτών. Σε μια χώρα όπου οι συντεχνίες συνήθισαν να περιφρονούν το κοινωνικό σύνολο, όπου στα πανεπιστήμια κυριαρχούν οι επαγγελματίες φοιτητοπατέρες, πώς να περιμένεις ορθολογική αντίδραση στα πλαίσια της έννομης τάξης, όπως στα πολιτισμένα κράτη της Ευρώπης.

Έτσι δεν είναι κύριε Καλύβα, κύριε Μαραντζίδη, κύριε Θεοδωρόπουλε;

Μόνο στην Αμερική συμβαίνουν αυτά. Ένα υδροκέφαλο κράτος σοβιετικού τύπου, το τελευταίο ίσως στον κόσμο μαζί με τη Βόρεια Κορέα, με τεράστιες δαπάνες και όπου ο πολίτης δεν έχει μάθει να πληρώνει φόρους χάριν του κοινωνικού συνόλου, αλλά μόνο να εισπράττει επιδόματα και ασφάλιση, ένα έθνος που πάντα έμαθε να τρώει από τα έτοιμα, λογικό είναι να χάσει κάποια στιγμή την εμπιστοσύνη των αγορών.

Έτσι δεν είναι κύριε Παπαδημητρίου, κύριε Μανδραβέλη, κυρία Ξαφά;

Άσε που εδώ είχαμε μια ξεκάθαρη συνωμοσία κερδοσκόπων, που αφού υπονόμευσαν το ευρώ έβαλαν στόχο το δολλάριο. Σόρος, Ρουμπινί και σία θέλουν πιθανόν να εκδικηθούν για τον παλιόφιλό τους τον Στρως-Καν, και ως εκ τούτου συνεταιρίστηκαν με τους Κινέζους για να επιτεθούν σε μια εύθραυστη οικονομία.

Έτσι δεν είναι κύριε Τράγκα; 

Ή μήπως…

Read Full Post »