Μια και ερχόμαστε στην εποχή των καλικάντζαρων, που ροκανίζουν το δέντρο του κόσμου, αντιγράφω μια αφρικανική και μια ρωσική παράδοση και σας τις δίνω, με τις ευχές μου. Παίδες και κόρες, νάμαστε καλά και καλή χρονιά!
Η αφρικάνικη:
Λέγεται γενικά ότι το νεοδημιουργημένο σύμπαν αποτελείται από δύο μέρη: ένα ανώτερο μέρος για τους ζωντανούς και ένα υπόγειο για τους πεθαμένους. Για τους λαούς των βόρειων ακτών της λίμνης Ταγκανίκα, ο κόσμος των νεκρών είναι μια ανάποδη εκδοχή εκείνου των ζωντανών, όπου οι άνθρωποι κοιμούνται τη μέρα και βγαίνουν τη νύχτα με το σεληνόφως. Στον κόσμο αυτό φτάνει κανείς μέσα από τη φωλιά ενός σκαντζόχοιρου.
Στη Σαχάρα και στο Σαχέλ (την υποσαχάρια Αφρική), η ανώτερη και η κατώτερη περιοχή του σύμπαντος πιστεύεται πως είναι αντίθετες όψεις ενός «κοσμικού δέντρου», το οποίο έχει τη μορφή κλήματος στον πάνω κόσμο, και συκιάς στον κάτω κόσμο.
Και η ρώσικη:
Το 1859, ο λαός ερμήνευσε μια μεγάλη μετανάστευση σκίουρων μέσα από τα Ουράλια μιλώντας για τα πνεύματα των δασών της Σιβηρίας, που έχασαν στα χαρτιά από τα πνεύματα της ευρωπαϊκής Ρωσίας· έστελναν λοιπόν τα ζώα τους στους νικητές για να ξεπληρώσουν τα χρέη τους.
Πηγή: Roy Willis επιμ., World Mythology, Λονδίνο: Duncan Baird Publishers 2006, σελ. 268 και 212 αντίστοιχα.
ο δύτης των νιπτήρων 
Καλή χρονιά, Δύτη. Να ζήσουν χίλια χρόνια οι οχτροί μας, να μας βλέπουν και να ζηλεύουν (κατά πως έλεγε ένας συγγενής μου).
Σε τοπικό ραδιοφωνικό σταθμό άκουσα την πιο σιχαμερή εξήγηση για τους καλικάντζαρους.
Σε καλικάντζαρους μετατρέπονται κάθε χρόνο από τα Χριστούγεννα μέχρι των Φώτων όσοι γεννήθηκαν ανήμερα Χριστούγεννα. Γιατί; Γιατί είχαν την ατυχία να έχουν συλληφθεί του Ευαγγελισμού, που είναι μεγάλη αμαρτία να κάνεις σεξ!
Καλή χρονιά, όσο γίνεται, Δύτη, και για σένα, κι όλη την ομήγυρη.
Καλή Χρονιά, σε όλους !
(αυτό με τους οχτρούς, σαν καλό μου φαίνεται)
Και χτες αργά το βράδυ,
μεταμεσονυχτίως,
συνάντησα στο κηπάριο της πολυκατοικίας
ατάραχο σκαντζοχοιρίδιο,
που άλλαξε δρόμο καθώς με είδε,
μα πρόλαβε και μου σφύριξε πάνω από τον ώμο του :
«ευτυχισμένος ο καινούριος χρόνος, πες τους !»
Χρόνια πολλά – Καλή χρονιά, σε σένα Δύτη και σε όλους τους φίλους του ιστολογίου σου.
Άντε, το 10 να ανακαλύψουμε ό,τι ονειρευόμαστε και όσα επιθυμούμε χρόνια τώρα!
Κατά Καλή Χρονιά !!!
Εδώ λίμνη Ταγκανίκα.Έχασα λίγο το δρόμο μου για το νέον έτος αλλά … που θα μου πάει! Θα τον βρω.
Αντεύχομαι παιδιά, νάμαστε καλά! Και το νου μας στις τρύπες των σκαντζόχοιρων…
Καλή χρονιά σε όλους!
Δε μου λες Δύτη τι θα είχες να μου πεις αν σου έλεγα ότι η μητέρα μου με μια φίλη της επιμένουν οτί όταν ήταν είκοσι χρονώ είχαν δει κάτι πλάσματα σαν καλικάντζαρους στους δρόμους του χωριού μου!!! Και το ισχυρίζονται με τέτοια σοβαρότητα που δεν μπορώ να τους αντιτάξω κανένα επιχείρημα διότι απλούστατα το είδαν με τα μάτια τους και οι δύο! (όπως λένε)
Παίζανε στούκι και τα χτικιά?
Μπα δεν κρατούσαν χαρτιά, σκαρφάλωναν όμως στα δέντρα και πετούσαν πέτρες!
Αυτό που ίσως δεν ξέρει ο σκαντζόχοιρος είναι ότι αποτελεί εκλεκτό μεζέ (για κάποιους…)
Καλή Χρονιά, Δύτη!
Καλη χρονια ,Δυτη!
Καλή χρονιά ξανά μανά!
Σούλα Φρίκη (επιτέλους!), στη Ρωσία ναι απ’ ό,τι φαίνεται…
Geom, από την Ταγκανίκα φτάσανε στη Μυτιλήνη ή έχει και άλλη έξοδο ο κάτω κόσμος, λες; (μη μου πεις για την Αγκάρθα, είναι ακόμα μακρύτερα) 🙂
Καλή χρονιά! Ωραία η ευχή του Π2 και τόσο μεγάθυμη που δεν θα μπορούσα να την πω εγώ!
Αν έχει εξόδους ο κάτω κόσμος; Ξέχασες μου φαίνεται την Οδύσσεια και το Ταξίδι στο Κέντρο της Γης. Οι κατωκοσμιανοί νιώθουν πάντα την ανάγκη να ανέβουν για λίγο στην επιφάνεια, να πάρουν μιαν ανάσα και να αναπολήσουν την μικρή γήινη ζωή τους. Πόσο μάλλον οι καλικάντζαροι που δεν είχαν ποτέ την ευκαιρία να την χαρούν (ή μήπως την είχαν;) και γι αυτό τη μισούν. Πάντως για να ενημερωθείς τι πραγματικά συμβαίνει στι εσωτερικό της γης πέρα από τα παραμύθια που μας πλασάρουν περί καλικάντζαρων και που σκοπό έχουν να μας ρίξουν στάχτη στα μάτια σε παραπέμπω στο βιβλίο του Κλεάνθη Γιαλουράκη «Ομάδα Ε : Η Τελική Υπέρβαση».Ο ίδιος συγγραφέας έχει ξεμπροστιάσει στο παρελθόν και την Αγκάρθα και την έχει συνδέσει, χρησιμοποιώντας ακλώνητα επιχειρήματα, με τους Άτλαντες, τους προαιώνιους εχθρούς των Ελλήνων. Γιατί η αλήθεια στις μέρες μας έχει γίνει είδος υπο εξαφάνιση…
Σώπα και θα μας πάρουν στα σοβαρά… ξέρεις πόσοι φτάνουν εδώ κάθε μέρα γκουγκλάροντας «Αγκάρθα»;
Με συγχωρείς έχεις δίκιο, το παράκανα! Μα πως είναι δυνατόν να τα παίρνουνε κάποιοι στα σοβαρά;
Α, δεν έχεις βλέπω ακόμα αρκετή πείρα από ίντερνετ. Έστω, δεν έχεις διαβάσει το «Εκκρεμές του Φουκώ»;
Θα το διαβάσω έτσι από περιέργεια. Στο ίντερνετ πάντως βρίσκεις απίστευτα πράγματα. Το βιβλίο που σου ανέφερα παραπάνω το διάβαζε ένας τύπος στην παραλία που δούλευα πριν 5 χρόνια!
να τος ο σκατχοχοιρος!το ομολογω, δε τρεφομουν τακτικα απο τις τροφοδοσιες μου. θα αρχισω διατροφη λοιπον απο σημερα!
παντως αν κανεις γκουκλ ταγκανικα και σκατζοχοιρος (οπως εκανα προ ολιγου )θα βγει κατι εντελως …ασχετοοοο
A, τώρα κατάλαβα πού σε έστειλε το γκουγκλ… Έπρεπε να γράψεις σκαντζόχοιρος, με ν!
Καλή χρονιά κι από δω, λοιπόν.
Καλημέρα Δύτη. Το πρωίνό εδώ είναι τόσο παγωμένο που μοιάζει αφύσικο να είμαστε έξω από τα κρεβάτια μας. Έχω μισοξυπνήσει (παρά τον δεύτερο καφέ) κι έχω την αίσθηση πως τα όνειρα που έβλεπα δεν το χουν πάρει απόφαση ακόμα να κόψουν τα σχοινιά.
Ωραία ήταν προχθές στου James Joyce. Την άλλη φορά να πάμε στον Oscar Wilde γιατί το έμαθε και θα παρεξηγηθεί…
Gutten Tag (Herr Hatrmann)
Guten Tag Herr Schmidt! Wie geht es Ihnen?
Γεια σου Κοκοβιέ! επιτέλους!
(κι εδώ κάνει ψόφο)
[…] Μ’ αρέσουν αυτά τα παράξενα. […]
καλησπερα και καλες χρονιες…
φετος εκανα ενα θεατρικο με παιδια της α λυκειου…
ειχα και καλικαντζαρους…αλλα τους φορεσα φουξια και κιτρινα…και μοιρασαν τα δωρα του αη βασιλη ο οποιος ειχε παθει δυσπεψια…