Μου είχε περάσει η σκέψη (παρότι ο χρόνος μου είναι ελάχιστος μέχρι την Τετάρτη) να ρίξω ένα ποστ τζόγου, όπου θα ποντάραμε στο αποτέλεσμα του σημερινού γιούρογκρουπ. Και για εισαγωγή είχα ήδη αντιγράψει από αλλού κάτι σαν αυτό:
Αν συνεχίσουν μ’ αυτή τη λογική οι λεγόμενοι εταίροι […] θα αποδειχθεί ότι είχαν δίκιο όσοι έλεγαν (με τελευταία την κυρία Γκρούκμαν) ότι θέλουν απλώς να ρίξουν την κυβέρνηση (και άδικο όσοι έλεγαν, όπως και εγώ, ότι όλη αυτή η σύγκρουση είναι εκατέρωθεν διαπραγματευτικά δωράκια για να σερβιριστεί ένα ακόμα μίνι μνημόνιο). [Σ’ αυτή την περίπτωση,] η συνήθης κοντοφθαλμία της γερμανικής πολιτικής, αφού κατάφερε να κάψει όλο το πολιτικό προσωπικό της στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια, καίει και τη δυνατότητα να πριμοδοτήσει ένα σοσιαλδημοκρατικό ξεφούσκωμα της «πρώτης φοράς αριστερά» προκειμένου να επιβάλει την σκληρή γραμμή των δημοσιονομικών πλεονασμάτων που μόνο τη Γερμανία (για λίγο ακόμα) ωφελεί.
Σήμερα, απ’ ό,τι φαίνεται, είναι μάλλον σαφές ότι όντως ο σκοπός της Γερμανίας (όλοι καταλαβαίνουμε τι είναι η παρούσα Ευρώπη) ήταν ο πρώτος (να εξευτελίσει ή καλύτερα να ρίξει την κυβέρνηση για να μπορεί να συνεχιστεί ανεμπόδιστα η ερημοποίηση ή ακριβέστερα η ανατολικογερμανοποίηση του νότου και των πάντων γενικότερα προς όφελος του κεφαλαίου κλπ) οπότε ας κάνω την αυτοκριτική μου–παρότι εξακολουθώ να πιστεύω ότι η κυβέρνηση δεν ήθελε τη ρήξη, στην οποία εξωθείται. Και για να εκτεθώ ακόμα περισσότερο στο μέλλον, ας κάνω και μια πρόβλεψη: το αποτέλεσμα θα είναι το ΝΑΙ, γιατί ο κόσμος φοβάται (δεν τον αδικώ). Αυτή που θα χάσει όμως κάθε νομιμοποίηση στη χώρα μας, και δικαίως, δεν θα είναι η κυβέρνηση, αλλά η Ευρωπαϊκή Ένωση (με την εξαίρεση κάποιων ρομαντικών–αγνοείστε το αυτό οι υπόλοιποι, είναι inside joke). Να και κάτι καλό, λοιπόν!
Απ’ την άλλη, έχω υπόψη μου ότι καμία πολιτική πρόβλεψη δεν μου βγήκε τα τελευταία χρόνια· ντροπή για έναν ιστορικό, αλλά έτσι είναι. Όσο για το πού θα βγάλει αυτή η συσσωρευμένη ταπείνωση, για αυτό δεν θα διακινδυνέψω καμία πρόβλεψη, φτάνουν τόσες. Ξέρουμε δα για τον τυφλοπόντικα της Ιστορίας!
ο δύτης των νιπτήρων 
Εγω παλι σκεφτομαι πως το αποτελεσμα μπορει να ειναι το «οχι», ωστε μετα να μας σερβιρουν τα 8 δις σα νικη, τα 8 δις που εκαναν ακομα και τους συριζαιους να φρικαρουν, και επισης οντως να χρησιμοποιηθει η σοσιαλδημοκρατικη πφα σαν ξεφουσκωμα, γτ σιγα μην κινηθει φυλλο μετα απο τετοια κατραπακια.
Κροτ, δεν αποκλείεται αυτό που λες φυσικά–αλλά εγώ δεν είπα ότι θα μανιπουλαριστεί το αποτέλεσμα για να βγει το «ναι», είπα ότι θα βγει παρά τις προσπάθειες της κυβέρνησης. Κατά τα άλλα βλέπω πάντως ότι οι Γερμανοί (καταχρηστικά χάριν ευκολίας) εξακολουθούν να είναι κοντόφθαλμοι όπως ήταν όλα τα τελευταία χρόνια και να προτιμούν να εξωθήσουν τα πάντα στο χάος από το να πριμοδοτήσουν μια βολική σοσιαλδημοκρατική πφα.
Δύσκολες οι προβλέψεις, αλλά θεωρώ πιθανότερο το όχι.
Ποντάρω πάντως στο ότι θα υπάρξει τεράστια ένταση. Π.χ. σήμερα στη Βουλή μπορεί να δούμε τίποτα μπουνιές, καρεκλιές και λοιπά.
Γειά σου Δυτη. Δεν λέω τίποτα γιατί θα πω τίποτα
Μου αρέσει που θεωρείτε δεδομένο ότι θα γίνει δημοψήφισμα. Ένας εξόχως αντιδημοκρατικός μηχανισμός όπως είναι η ΕΕ δεν πρόκειται ποτέ να αφήσει κάτι τόσο απρόβλεπτο να συμβεί.
Απρίλιος 2016
Με λένε Μήτσο και είμαι πλέον λαθρέμπορος. Μην κάνετε γκριμάτσες, είμαι και μηχανικός από το ΕΜΠ. Είχα , δηλαδή ακόμη έχω, δικό μου γραφείο επί 30 χρόνια. Το γραφείο το κράτησα για βιτρίνα, αφού πέταξα όλη την σαβούρα και το περιεχόμενο απο τους φακέλους των μελετών, γιατί είναι πεντάρι στο κέντρο και έχει πολύ χαμηλό νοίκι. Ξεκίνησε με 350 νέες δραχμές και ανέβηκε στις 700, μετά από ένα χρόνο.
Κάνω και καμιά μελέτη (κυριως για ξεκαρφωμα) για τα ψυχιατρικά τμήματα σε Νοσοκομεία και στα Κέντρα Υγείας που δημιουργούνται συνεχώς με το νέο πρόγραμμα «Παναγιώτης Κο..πλης» το ονοματεπώνυμο του υπουργού μας της Υγείας….
Πάντα το λεγα ότι αν πτωχεύσουμε θα γίνω λαθρέμπορος, αφού εκτός από τις 4 πράξεις (που είναι ουσιαστικά 2 ,δηλ. πρόσθεση και πολλαπλασιασμός) γνωρίζω δυνάμεις, λογαρίθμους, εκθετικούς αριθμούς και ότι άλλο μπορώ να θυμηθώ από τις σπουδές μου, λογιστικά ,…,γνωρίζω αρκετά καλά την ζωή, με ζ μικρό χωρίς παρεξηγήσεις, την ματαιοδοξία των ανθρώπων, πόσο μάλλον των γυναικών.
Είχα αποταμιεύσει κάποια λεφτά μέχρι το 2005 για να χτίσω ένα πανωσηκωμα στο πατρικό μου για την κόρη μας, άλλα το 2009 που είχα καλό τζίρο άρχισε η κρίση και ευτυχώς με απέτρεψαν 2 συμφοιτητές μου με την ηχηρή παρέμβαση τους « καλά που πας να κτίσεις τώρα που ξεσπά η κρίση !!« όταν τους εξομολογήθηκα τις προθέσεις μου . Έτσι αν και οι δουλειές του γραφείου μειώθηκαν κατακόρυφα περάσαμε σχετικά καλά μέχρι σήμερα.
Α, έβγαλα και από 3 καλά μηνιάτικα το 2012 και 2013 από το χρηματιστήριο με αγοραπωλησίες μετοχών. Αγορά στα χαμηλά πριν τις δίπλες εκλογές , στις 500 μονάδες και πώληση αμέσως μόλις το κέρδος έφτανε το 70%, όπως έχει διδάξει ο μέγας Γουόρεν Μπαφετ.
Όπως σας είπα και πιο πριν, γνωρίζω αρκετά καλά την ζωή, και την ματαιοδοξία των γυναικών. Λυπών σκέφτηκα ότι πρέπει να βρω εμπόρευμα μικρό και ακριβό. Απέκλεισα τα τσιγάρα , τα ποτά , γιατί εμπλέκονται επικίνδυνες μαφίες και μπορούσα να πάθω μεγάλη ζημιά και αποφάσισα να ασχοληθώ με γυναικείο εμπόρευμα δηλ. εσώρουχα, καλλυντικά, αρώματα,….
Με τα λεφτά που μου περίσσεψαν αγόρασα ένα κλειστό βανακι και έβαλα φάμε τζάμια στο SUV μου (δεκαπενταετίας). Αγόρασα αμέσως μεγάλες ποσότητες με τις νέες δραχμές, διότι στα εισαγόμενα θα διπλασιάζονταν οι τιμές πολύ γρήγορα, με την υποτίμηση του νομίσματος και στόκαρα το εμπόρευμα στο γραφείο . Τα πιο ακριβά τα ασφάλισα στο πατάρι πάνω από το δωμάτιο υπηρεσίας του γραφείου (παλιά αστική πολυκατοικία της δεκαετίας του 30), αφού πίσω από την ξύλινη θύρα του παταριού τοποθέτησα ο ίδιος εσωτερικά ατσάλινη πόρτα ασφάλειας που παρήγγειλα σε συνάδελφο μου που είχε μηχανουργείο.
Η δουλειά πάει πολύ καλά. Με μεγάλη μυστικότητα παίρνω τις παραγγελίες από τις πελάτισσες και τις στέλνω μ’ έναν ξάδελφο της γυναίκας μου.
Το top five των γυναικείων αρωμάτων παραμένει το ίδιο, όπως διαπίστωσα στο διαδίκτυο ίδιο όπως το 2012.
1) Channel No. 5 Eau de Toilette
2) Beautiful Eau de Parfume Este Lauder
3) Paris Yves Saint Laurent
4) Tendre Poison Dior
5) J`adore Eau de Parfume Dior
Φέρνω και στο σπίτι τις παραγγελίες που εξασφαλίζει η σύζυγος και η κόρη μας, γιατί είμαστε κοινωνικοί και έχουμε μεγάλο κύκλο γνωριμιών. Νομίζω ότι μάλλον είχα υποτιμήσει το εμπόριο.
Ζήτω η κρίση, ο πληθωρισμός, η υποτίμηση της νέας δραχμής!!!
Α, ξέχασα να σας πω ότι ξαναέγινα οπαδός του ΣΥΡΙΖΑ, οχι πολυ φανατικος ομως.
ΥΓ Το πρώτο μικροδιηγημα μου της πτώχευσης, πριν αυτή συντελεσθεί.
Εδώ δε βγαίνουν οι πολιτικές αναλύσεις κι ερμηνείες διάφορων «μεγαλόσχημων», στεναχωριέσαι που δε σου βγαίνουν οι πολιτικές προβλέψεις; 😉
1) Να δούμε κατ’ αρχήν αν θα γίνει το δημοψήφισμα. Η ζωή τα φέρνει περίεργα μερικές φορές. Αν τελικά γίνει:
2) Καμία πρόβλεψη. Πολύς κόσμος αμφιταλαντεύεται, πηγαίνει βόλτα στον σταθμό κι αλλάζει θεωρίες. Μεμονωμένα γεγονότα μπορούν να γείρουν την πλάστιγγα κατά πολύ προς τη μια ή την άλλη πλευρά. Συνιστώ και να μην εμπιστεύεστε τις δημοσκοπήσεις ή τις μυστικές εκτιμήσεις της πρεσβείας τάδε που διαρρέουν από καλά πληροφορημένες πηγές.
3) Αν γίνει το δημοψήφισμα, όποιο αποτέλεσμα και να βγει, τίποτα δεν θα ‘ναι πλέον το ίδιο.
4) Μήπως είναι ώρα να πάψουμε να σκεφτόμαστε το φαινόμενο ΣΥΡΙΖΑ (με τα καλά του και τα στραβά του) με όρους «σοσιαλδημοκρατίας» και παραστάσεις του παρελθόντος; Διότι στη σημερινή Δύση ανέλαβε πρωταγωνιστικό ρόλο ένα περίεργο ζώο που ήταν κομπάρσος σε παλαιότερες εποχές: η μεσαία τάξη. Η σημερινή Ευρώπη έχει ουσιαστικές διαφορές από την Ευρώπη του μεσοπολέμου ή του 19ου αιώνα.
Καλημέρα! Ευχαριστώ για τα σχόλια αλλά προβλέψεις δεν είδα 🙂 (το διήγημά σου, Αφώτιστε, θα μπορούσε μια χαρά να διαδραματίζεται και χωρίς πτώχευση, χωρίς δημοψήφισμα, τι λέω, χωρίς καν Σύριζα)
Ηλία, δεν ξέρω–λέω ότι πήγαινε άνετα να γίνει σοσιαλδημοκρατία (έχω ξαναγράψει για το déjà vu, μην πω και το ξανάνιωμα, που ένιωσα με τη δεκαετία του ’80) αλλά σα να μην τον αφήνουνε.
@Δύτης των νιπτήρων
«(το διήγημά σου, Αφώτιστε, θα μπορούσε μια χαρά να διαδραματίζεται και χωρίς πτώχευση, χωρίς δημοψήφισμα, τι λέω, χωρίς καν Σύριζα)»
Μα φυσικα. Αυτη ειναι η ιστορια ενος μερους της παραοικονομιας (του 30% + του ΑΕΠ), της light, χωρις πιστολια και κουμπουρια ομως. Η παραοικονομια ειναι η εκδικηση μεγαλου μερους των κυνηγημενων του εμφυλιου των δυτικων προαστειων προς τους συντηρητικους-εθνικοφρονες που εγιναν ΔΥ. Απο Ελευσινα, Περαμα, Αγ. Βαρβαρα, Πειραια, Μανιατικα, Νικαια, Κορυδαλλο, Αιγαλεω, Περιστερι, Πετρουπολη, Ιλιον,…Αλλα και του εμπορικου κεντρου της Αθηνας των παιδιων της πιατσας (εμπορων, βιοτεχνων του συλ «απο εγω η γυναικα μου κι απο δω το αισθημα μου»). Του ξαδελφου, του αδελφου του ηρωα της κινημ. ταινιας «Μεχρι το πλοιο». Ισως ο ξενητεμενος ηρωας και να ξαναγυρισε ματσωμενος απο την Αυστραλια και εκανε μπιζνες στα μεσα της δικτατοριας,…
Στο διηγημα (γραμμενο με αυτοματη γραφη σε μια ωρας), απλως περιγραφω εναν προικισμενο ανθωπο που -υπερνικωντας τον πνευματικο του ελιτισμο και τις αναστολες του για το «καλο» και το «τιμιο»-γινεται λαθρεμπορος με βιτρινα.
Τι προβλέψεις να κάνουμε βρε Δύτη, εδώ έχει χαθεί η μπάλα γενικώς. Σε ένα δημοψήφισμα του οποίου το πολιτικό αντίκρισμα περιορίζεται πρακτικά στην προκήρυξή του και όχι στο αποτέλεσμα της ψηφοφορίας και στο οποίο το ναι και (κυρίως) το όχι έχουν δεκάδες αναγνώσεις, ανεξάρτητες από τις προθέσεις του ψηφοφόρου, είναι δύσκολο να κάνεις προβλέψεις.
Ωραία, αν θες πρόβλεψη, προβλέπω 65%. Δεν ξέρω προς ποια κατεύθυνση. 🙂
Μολις τωρα το ειπε ο Βαρουφακης. Αν διαμορφωσουν νεα προσταση ευνοϊκη για την χωρα, τοτε θα πουμε στους πολιτες να ψηφισουν ΝΑΙ.
Λοιπόν εγώ δηλώνω εκ των προτέρων πολιτικά αφελής οπότε με αυτό το δεδομένο αποδέχομαι την πρόκληση του Δύτη και διακινδυνεύω:
Δημοψήφισμα δεν θα γίνει. Θεωρώ πως η ανακοίνωσή του είναι διαπραγματευτική κίνηση εντυπωσιασμού για κατανάλωση στο εξωτερικό και στο εσωτερικό. Θα βρεθεί μια μέση λύση μεταξύ των δύο μνημονίων, του συριζα και των δανειστών, και όλοι θα αναστενάξουμε με ανακούφιση.
Αν γίνει τελικά δημοψήφισμα, πράγμα χλωμό, θα παίξει σημαντικό ρόλο πώς θα παιχτεί το ζήτημα στα ΜΜΕ. Οπότε θαρρώ πως είναι νωρίς για προβλέψεις.
Μια καποια λυσις…
Αφου το ποσοστο αποχης κυμαινεται περι το 37%, απαιτειται προσθετο ποσοστο αποχης 23%+ ωστε να μην εχει ισχυ το αποτελεσμα του δημοψηφισματος (ελαχιστο ποσοστο συμμετοχης 40%). Εξαλλου η διατυπωση γνωμης με ΝΑΙ/ΟΧΙ ειναι αμφιβολο αν θα εκφραζει πραγματικα την θεληση εκαστου ψηφοφορου.
ΥΓ «Σε υψηλά επίπεδα κυμάνθηκε χθες η αποχή. Με καταμετρημένο το 67,35% των εκλογικών τμημάτων, η αποχή έφτανε στο 37,32%, περίπου στις τιμές που είχε αγγίξει και στις βουλευτικές εκλογές του Ιουνίου του 2012.
Ειδικότερα, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία του υπουργείου Εσωτερικών, στις κάλπες προσήλθε χθες το 62,68% των 9,8 εκατ. ψηφοφόρων που είναι εγγεγραμμένοι στους εκλογικούς καταλόγους.»
http://www.kathimerini.gr/800914/article/epikairothta/politikh/yyhla-pososta-apoxhs-kai-fetos
Ως προς τον ΣΥΡΙΖΑ που πήγαινε να γίνει σοσιαλδημοκρατία αλλά σα να μην τον αφήνουνε: Δεν έγραφε κάποιος, κάπου, πριν κάνα χρόνο ότι στη σημερινή Ευρώπη, αλλά και στον κόσμο ολόκληρο // … ακόμα και η δημοκρατία θα φτάσει να είναι επαναστατική («λαϊκισμός»), ακόμα και ο κεϊνσιανισμός θα φτάσει να είναι επαναστατικός («σπατάλη κρατικών χρημάτων») //
Ναι, αξίζει να έχουμε κι εδώ ολόκληρο το κείμενο του κάποιου:
http://www.avgi.gr/article/2950005/tailandi-to-baros-tis-gis-kai-to-kinima-tou-29-
Reblogged στις TELOS PANTON.
Νομίζω, κάποιες εύστοχες παρατηρήσεις κάνει ο Τσόμσκι στο What Is the Common Good? (προς το τέλος, από εκεί που λέει: The Founding Fathers of the United States…). Δες τη σύγκριση ανάμεσα στην οπτική του προέδρου Μάντισον και του Αριστοτέλη. O πρόεδρος Τζέφερσον μιλούσε για «αριστοκράτες» και «δημοκράτες». Με τα δικά του λόγια: οι «αριστοκράτες» είναι αυτοί που φοβούνται και δεν εμπιστεύονται τον απλό κόσμο, και θα ήθελαν να πάρουν την ισχύ από τα χέρια του, να τη δώσουν στα χέρια των ανώτερων τάξεων• οι «δημοκράτες» είναι αυτοί ταυτίζονται με τον κόσμο, τον εμπιστεύονται, τον εκτιμούν και τον θεωρούν το πιο τίμιο και ασφαλές, αν και όχι αναγκαστικά το πιο σοφό, θησαυροφυλάκιο του δημοσίου συμφέροντος.
Βέβαια, ο Τζέφερσον ήταν ελίτ της εποχής του, όπως κι ο Μάντισον και ο Αριστοτέλης, και κοιτούσαν τα πράγματα με το βλέμμα της ελίτ. Πάντως και πάλι υπάρχουν δυο διαφορετικές απαντήσεις στο «οι φτωχοί κάνουν λάθος επιλογές στις κρίσιμες στιγμές» ανάλογα με το βαθμό αριστοκρατικότητας κάποιου:
– Οπότε, λιγότερη δημοκρατία (η αριστοκρατική απάντηση του προέδρου Μάντισον). Πάρε τις αποφάσεις από τα χέρια των φτωχών και δώσε τις στα χέρια κάποιων εκλεκτών («δεν μπορεί η κυρά-Καλλιόπη από την Κάλυμνο να αποφασίζει για τα preliminary drafts»).
– Οπότε, λιγότεροι φτωχοί (η λαϊκή απάντηση του Αριστοτέλη). Μείωσε την κοινωνική ανισότητα. Η δημοκρατία πάντως δεν παζαρεύεται.
Να πώς φτάνει ακόμα και η δημοκρατία να γίνεται επαναστατική, ακόμα κι ο κεϊνσιανισμός να γίνεται επαναστατικός.
Αν και ειμαι της δυτικης μουσικης πιστευω οτι οι λαϊκοι στιχουργοι εχουν γραψει διαμαντια.
Αφιερωμενο σε οσους πιστευουν στους παρακατω στιχους , γραμμένοι απο τον Χρήστο Κολοκοτρώνη, τον Στράτο Ατταλίδη, τον Ακη Πανου,….
“εγω με την αξια μου και οχι με ξενες πλατες”
“Δε θέλω την συμπόνια κανενός”
“Εγώ καλά σου τα `λεγα
και τ’ άκουγες παράλογα”
Ποιημα μου, ανασυρμενο απο την ληθη, το …ξεσκονισα και σας το ξαναπαρουσιαζω.
“…Σε πείσμα σου η Αντιγόνη μαυροφορεί – σ’ όλη τη χώρα
πενθοφορεί και ο λαός της που κάποτε σ’ είχε φιλοξενήσει.
Μα οι ακόλουθοι του Κροίσου έχουν στοιβάξει έξω απ’ τη χώρα
στα θησαυροφυλάκιά σου, ό,τι σαν μάλαμα αστράφτει….”
Günter Grass “Η ντροπή της Ευρώπης”
Απάντηση : Η Αντιγόνη σαλπάρει για…άλλες Ατλαντιδες
Σε πείσμα σου η Αντιγόνη φορά το μικρο μαύρο φόρεμά της
και ανεβαίνει στο καράβι του Οδυσσέα για το ταξίδι
μαζί με τα κοσμήματα που της έχουν απομείνει
και πιο πολύ με την χρήση της την καρδιά
το αστραφτερό της το μυαλό σαν ολοκάθαρο διαμάντι
τα τάλαντα από τις αρχαίες θες, τις μούσες των τεχνών μα κι από νέες
αυτό που δεν καταλάβατε ποτέ σιγουρατζηδες φοβισμένοι προτεστάντες
Οι γέροι και οι γριές , οι φοβισμένοι και οι ασθενείς
τις Θερμοπύλες θα φυλάνε ό,τι σαν μάλαμα αστράφτει.
θα περιμένουν εμβάσματα από τις νέες Ατλαντιδες
εστω και μαγειρευοντας με ξύλα λίγες λαχανίδες
Πολλάκις στην ιστορια οι ελληνες το έχουν ξανακάνει
παιδιά του Κροίσου οι αρμενηδες και ανηψια του οι… ελληνες.
26-5-2012
Αφώτιστος Φιλέλλην
http://www.poiein.gr/archives/17905
Στο ΥΓ γραφω και αλλα
Για την ιστορία, αφήνω μια πρόβλεψη 6:10 τα χαράματα της Κυριακής, λίγο πριν την κάλπη. Η εικόνα που σχημάτισα μέσ’ στη βδομάδα είναι ότι το ΟΧΙ θα βγει άνετα. Ούτε ντέρμπι, ούτε 50-50 ούτε αγώνας στο νήμα.
Σε προσλαμβάνω, μάντη! 🙂
Να σου πω κάτι, με το που είδα το σχόλιό σου το πρωί ήμουν σίγουρος πως είχες δίκιο· αλλά δεν το είπα πουθενά, διότι ξέρω πως είμαι γρουσούζης.
Ωραια λοιπον ανοιξαν οι καλπες,…., οι δανειστες υποχωρουν,γυρναμε στις 1-1-2015. Επιπροσθετως κουρευονται κατα ενα σημαντικο ποσοστο τα δανεια. Ε και!
Αν δεν ανακαλυφθουν και εξαχθουν υδατανθρακες 🙂 (φυσικο αεριο, πετρελαιο), μεταλλευματα, ουρανιο, σπανιες γαιες, διαμαντια, ζαφειρια κια ρουμπινια,….. ωστε να συνεχιζουν οι φραπογαλλοι νεοι μας που «σπουδαζουν» σε ποσοστο 70% να φραπεδιαζουν και οι οικονομiκοι μεταναστες αδελφια μας να δουλευουν σκληρα στην οποια παραγωγη απεμεινε και στις υπηρεσιες,..
ενας ειναι ο δρομος παραγωγης πλουτου : η παραγωγικη εργασια που υποκαθιστα εισαγωγες και αυξανει τις εξαγωγες.
Ακουσατε απο κανενα κομμα αυτες τις θεσεις ;
Μια που πέφτουμε μέσα σε όλες τις προβλέψεις μας άπαντες, ας κάνουμε άλλη μία:
Όλος αυτός ο κόσμος που ψήφιζε ΠΑΣΟΚ, ΝΔ , που φτώχυνε απότομα, ψήφισε «αντιμνημόνιο», ψήφισε όχι, τώρα τι θα σκεφτεί για το Σύριζα; Πώς θα εκφραστεί πολιτικά από εδώ και στο εξής; Ποια θα είναι η επόμενη αντιπολίτευση;
Δεν ξέρω, αλήθεια δεν ξέρω. Μπορεί να μην τα βάλει με τον Σύριζα. Μπορεί απ’ την άλλη να αποφασίσει ότι (πώς το έλεγε ο Τσίπρας;) το ευρώ (επιτέλους) δεν είναι φετίχ. Ό,τι και να πω μπορεί να μην ισχύει αύριο! Συν τοις άλλοις, βλέπω ότι κάποιες προβλέψεις μου δεν είναι εντελώς αποτυχημένες, απλά πιο μακροπρόθεσμες απ’ ό,τι νόμιζα…