Ο Μεγάλος Οικονομικός

Είπα να αυτονομήσω εδώ μια μεγάλη συζήτηση που έγινε σε δύο μέρη με διαφορά πενταετίας (εδώ και εδώ), την οποία για διάφορους λόγους θεωρώ  ενδιαφέρουσα — μια και τουλάχιστον οι συμμετέχοντες φαίνεται να ενδιαφέρονται εξίσου, την παραθέτω εδώ (αφού έβγαλα κάποιες άσχετες παρεκβάσεις) ώστε να υπάρξει συνέχεια στα σχόλια. Για την οικονομία της συζήτησης (pun intended) δηλώνω ότι το κέντρο της κουβέντας καλό θα είναι να παραμείνει στο φιλοσοφικό-ανθρωπολογικό-ιστορικό πεδίο, αν και παραδείγματα (και) από το παρόν είναι φυσικά ευπρόσδεκτα. Α, να πω επίσης ότι και αυτό ίσως είναι βραδυφλεγές νήμα, τουλάχιστον από τη μεριά μου αυτό τον καιρό.

• Ηλεφούφουτος

  Μήπως αδικούμε την οικονομία όταν μιλάμε για «οικονομοκρατία»; Επειδή οι νεοφιλελεύθεροι ισχυρίζονται ότι όσα γίνονται επιβάλλονται από την οικονομία (όπως οι πατεράδες τους έλεγαν ότι το θέλει η πατρίς, ο Θεός κλπ.) δεν σημαίνει ότι πρέπει και να τους πιστεύουμε.

• Cadmian

  Ο Ηλεφούφουτος έχει δίκιο, η οικονομοκρατία στη βάση της δεν έχει να κάνει με την οικονομία, αλλά με τη θεολογία και την θρησκειοποίηση των αγορών. Σαν την νεοφιλελευθεροποίηση της βιολογίας και της γενετικής ένα πράγμα.

• Μπουκανιέρος

  Ωραία τα λες, Cadmian, πού ήσουνα τόσο καιρό;
  Με μια μικρή αντίρρηση στην πρώτη φράση (επομένως και στον Ηλεφού): η λογική της «οικονομίας» ήταν πάντα η οικονομοκρατία. Εξηγούμαι:

Advertisement

Read Full Post »

Πτυχιούχος, μόνος, ψάχνει

Δεν ξέρω τι να πρωτοσχολιάσω σε τούτη την είδηση (και εδώ, όπου εμφανίζεται και ένα μυστηριώδες Μίλκι Ουέι): εν ολίγοις, ένας μεταπτυχιακός φοιτητής Οικονομικών στο Πανεπιστήμιο του Γουόργουικ έφτιαξε μια εξίσωση προκειμένου να εξηγήσει «γιατί επί τρία χρόνια αναζητούσε τον έρωτα χωρίς να τον βρει ξεκινώντας από την προϋπόθεση ότι το πρόβλημα δεν ήταν συναισθηματικής φύσης αλλά καθαρά μαθηματικής». Η εξίσωση (παιδιαριώδης, ακόμα και για τα δικά μου στοιχειώδη μαθηματικά) βασίζεται στο ζητούμενο «γυναίκα, μεταξύ 24 και 34 χρόνων, ελκυστική, πτυχιούχος, κάτοικος Λονδίνου» και έχει την απλή μορφή ν=[πληθυσμός της Αγγλίας]x[ποσοστό γυναικών]x[ποσοστό πτυχιούχων]…, εξάγοντας τον αριθμό των γυναικών οι οποίες συγκεντρώνουν τα παραπάνω χαρακτηριστικά. Να σχολιάσω τα περιβόητα βρετανικά πανεπιστήμια; Άστο καλύτερα· κάποιο πικρόχολο σχόλιο για τους οικονομικούς αναλυτές και τις περισπούδαστες αναλύσεις τους; Μπα, όχι· το πώς γεμίζουν οι στήλες των εφημερίδων; Ουφ -στο κάτω κάτω, τα σχόλια των αναγνωστών από κάτω με καλύπτουν.

Σκέφτηκα όμως να πω δυο λόγια για την εξορία του δράματος.

Read Full Post »

Χαρακίρι

Λίγο μπαγιάτικο, αλλά είπα ότι αρκετά σας βομβάρδισα με συνεχόμενες αναρτήσεις τις τελευταίες μέρες, κι έτσι άφησα για λίγο το μπλογκ σε αγρανάπαυση (αν και τα σχόλια στο προηγούμενο έσπασαν ρεκόρ). Τέλος πάντων, αλλάζουμε κλίμα· αντιγράφω από εδώ:

«Χαρακίρι» μέσα στην εκκλησία του Αγίου Ιωάννη Βαρθολομιού στην Ηλεία επιχείρησε να κάνει στη διάρκεια της νεκρώσιμης ακολουθίας ενός 62χρονου μια 44χρονη Κινέζα, προκαλώντας απίστευτη αναστάτωση. Πρόκειται για την αδελφή της νεαρής Κινέζας που έχασε τη ζωή της την περασμένη εβδομάδα στο λιμάνι της Κυλλήνης όταν το ΙΧ αυτοκίνητο που οδηγούσε ο 62χρονος από το Βαρθολομιό έπεσε μέσα στο νερό κάτω από αδιευκρίνιστες συνθήκες. Η 44χρονη, νιώθοντας ότι άφησε απροστάτευτη τη μικρή της αδελφή και κατά συνέπεια ότι ευθυνόταν για τον θάνατό της, θέλησε να βάλει τέλος στη ζωή της με ένα μεγάλο μαχαίρι, μέσα στην εκκλησία στην κηδεία του 62χρονου. Με την άμεση και αποτελεσματική παρέμβαση αστυνομικού που βρισκόταν τυχαία μέσα στην εκκλησία, η 44χρονη αφοπλίστηκε πριν προλάβει να κάνει πράξη την επιθυμία της και οδηγήθηκε στο Α.Τ. του Βαρθολομιού.

Και πού νάξερε πως θα μπορούσε, πολύ απλά, να διαγράψει τις επώδυνες αναμνήσεις με μια νέα επιστημονική τεχνική χωρίς φάρμακα (που θυμίζει κάπως «Κουρδιστό Πορτοκάλι«). Η ζωή προορίζεται να γίνει πολύ πιο απλή στο μέλλον, όπως βλέπετε.

Read Full Post »

La voix humaine, και άλλαι επιστημονικαί ειδήσεις

Διαβάζω εδώ ότι Βρετανοί ερευνητές υποστηρίζουν πως ανακάλυψαν την ιδανική ανθρώπινη φωνή. Σύμφωνα με τα αποτελέσματα, λέει,το μυστικό για την τέλεια φωνή είναι να συνδυάζονται ο τόνος, η ταχύτητα, η συχνότητα, οι λέξεις ανά λεπτό και η μελωδία της φωνής. Οι ερευνητές κατέληξαν στο συμπέρασμα για την ιδανική φωνή δεν θα πρέπει να ξεπερνιούνται οι 164 λέξεις το λεπτό και να υπάρχει παύση 0,48 δευτερολέπτων μεταξύ των προτάσεων. Η ιδανική φωνή πρέπει επίσης να συνδυάζεται με θετικά χαρακτηριστικά προς τους ακροατές όπως η αυτοπεποίθηση και η εμπιστοσύνη.

Αγόρασα κι εγώ λοιπόν ένα χρονόμετρο ακριβείας και έχω αρχίσει εξάσκηση. Για την ώρα φτάνω στις 250 λέξεις το λεπτό (πάντα μου έλεγαν ότι μιλάω γρήγορα), και ενίοτε καταφέρνω το μισό δευτερόλεπτο μεταξύ των προτάσεων. Μετά θα πάω για πρωθυπουργός.

.

Αν αυτό το νέο με διασκέδασε και μου ενεργοποίησε τις μύχιες φιλοδοξίες μου, αυτό όμως, για το πώς οι σκέψεις μας μπορούν να γίνουν βίντεο, με ανησύχησε κάπως. Αν και θα ήθελα να δω την Θεσσαλονίκη των ονείρων μου, που περιέγραψα πριν από λίγο καιρό, θα προτιμούσα να την ανασύρω από τη μνήμη μου έτσι μπερδεμένη όπως την είδα.

.

Αλλάζω κλίμα και ανασύρω μια είδηση που είχα σημειώσει πάει τώρα κάποιος καιρός και που μου φάνηκε συναρπαστική: για υπόγεια πυρκαγιά έχετε ξανακούσει; Ορίστε.

Και τελειώνω με μια διαφήμιση: ακριβώς δίπλα, στην κορυφή της στήλης δεξιά, μπορείτε να εγγραφείτε στο μπλογκ και να κερδίσετε την εμπιστοσύνη μας… εεε, δωρεάν παράδοση των νέων αναρτήσεων στο ημέηλ της επιλογής σας.

Read Full Post »

Βλακόμετρο

Διαβάζω λοιπόν εδώ ότι στο περιοδικό Journal of Happiness Studies (δεν κάνω πλάκα!) δημοσιεύτηκε μελέτη του πανεπιστημίου του Βερμόντ για την εφεύρεση (και όχι βέβαια ανακάλυψη, όπως επιμένει ο δημοσιογράφος) του «ηδονόμετρου» (κι αυτή λάθος μετάφραση, αλλά τέλος πάντων), ενός προγράμματος που:

…παρακολουθεί «αόρατο» τα συναισθήματα που εκατομμύρια άνθρωποι εκφράζουν στο Ίντερνετ μέσω διαφόρων δικτυακών τόπων, ιστολογίων (blogs), στίχων τραγουδιών, μηνυμάτων του Twitter, λόγων των πολιτικών κ.α. Οι Αμερικανοί επιστήμονες αξιοποιούν ιδιαίτερα το άφθονο υλικό που συλλέγει ο δικτυακός τόπος http://www.wefeelfine.org, ο οποίος καταγράφει φράσεις από τα blogs όλου του κόσμου που ξεκινούν με την φράση «αισθάνομαι…» (I feel…). Η παρακολούθηση εστιάζεται στην καταγραφή και αξιολόγηση συγκεκριμένων λέξεων και εκφράσεων (στην αγγλική γλώσσα προς το παρόν) που είναι αντιπροσωπευτικές για το συναισθηματικό περιεχόμενο των γραφομένων και την ψυχική διάθεση αυτών που τα γράφουν και τα διακινούν στο διαδίκτυο. Κάθε λέξη και φράση βαθμολογείται σε μια κλίμακα από το 1 ως το 9 (π.χ. «παράδεισος» 8,72, «ματαιότητα» 4,30, «αυτοκτονία» 1,25 κλπ.). Όσο πιο μεγάλο το σκορ, τόσο πιο μεγάλη είναι η ψυχική ευφορία και η ευτυχία.

Ας δούμε μερικά από τα συμπεράσματα των καλών επιστημόνων:

Read Full Post »

«Γιατί ψηφίζω αριστερά»

Τα κατορθώματα της ερευνητικής πρωτοπορίας συνεχίζονται. Παραθέτω από εδώ:

Στο συμπέρασμα ότι όσo περισσότερα κορίτσια έχει μία οικογένεια τόσο πιο πιθανό είναι ο πατέρας να ψηφίζει κόμματα της Αριστεράς ή του Κέντρου, κατέληξαν Βρετανοί επιστήμονες του Πανεπιστημίου του Γιόρκ.

Όπως δήλωσαν στον Guardian, όσο περισσότερες κόρες έχει ένα νοικοκυριό τόσο πιθανότερο είναι να ψηφίζει ο πατέρας το Εργατικό Κόμμα ή τους Φιλελεύθερους Δημοκράτες, παρά τους Συντηρητικούς.

«Οι θυγατέρες κάνουν τους ανθρώπους πιο αριστερούς, ενώ αντίθετα οι γιοι τους κάνουν περισσότερο δεξιούς» αναφέρουν σ’ ένα αδημοσίευτο άρθρο τους οι δύο καθηγητές.

Σε σύγκριση με τους άνδρες, οι γυναίκες υποστηρίζουν περισσότερο την υψηλή φορολογία ώστε να χρηματοδοτούνται κοινωνικές υπηρεσίες.

«Όταν οι άνδρες αποκτούν κόρες, σταδιακά η πολιτική στάση τους αλλάζει και βλέπουν με μεγαλύτερη συμπάθεια τη θηλυκή επιθυμία για περισσότερα δημόσια αγαθά. Γίνονται πιο αριστεροί. Παρομοίως, μια μητέρα με γιους βλέπει με μεγαλύτερη συμπάθεια την ανδρική στάση υπέρ της χαμηλότερης φορολογίας» λέει ο καθηγητής Όσβαλντ.

Τον ορισμό «Αριστερά = Εργατικό Κόμμα (Μεγάλης Βρετανίας)» ή «Αριστερά = υψηλή φορολογία» τον αντιπαρέρχομαι, δεν έχω όρεξη. Σκέφτομαι όμως ότι το επόμενο στάδιο της έρευνας θα μπορούσε να είναι μια τεχνική μελέτη: πώς να αντικαταστήσουμε τις εκλογές (για κινηματικές διαδικασίες δεν το συζητάω καν) με μια απλή δημογραφική ανάλυση· οικογένειες με θυγατέρες θα μετράν ως ψήφοι υπέρ της Αριστεράς, οικογένειες με υιούς ως ψήφοι υπέρ της Δεξιάς. Λύνεται έτσι διαμιάς το πρόβλημα της αποχής, ξεμπερδεύουμε με παπαγαλάκια και βαρβάρους, απαλλασσόμαστε από τους πολιτικούς σχολιαστές (αμήν!), γλυτώνουμε τα έξοδα, ουσιαστικά πλησιάζουμε στο όραμα του Λαπλάς (ή του Πασκάλ; δεν μπορώ να θυμηθώ): θα ‘ρθει στιγμή που θα επικρατήσει ο απόλυτος ορθολογισμός· τα μαθηματικά θα μπορούν να λύσουν οποιοδήποτε πρόβλημα του ανθρώπου, και οποιαδήποτε διαφωνία θα λύνεται με την απλή προτροπή «Κύριοι, ας υπολογίσουμε».

Καλό ε; Παραδέχομαι ότι εγώ τουλάχιστον, κόρη έχω.

Read Full Post »

Σεξ και τέχνη (τίτλος παραπλανητικός)

Σαββατοκύριακο, ημέρες εφημερίδων. Διάβασα αρκετές αυτές τις δύο μέρες, και μάλλον πολλά θα είχα να σχολιάσω. Ας μην σταθώ στη «Λαίδη Μάκβεθ» του Μτσενσκ, λες και ο Μτσενσκ ήταν θεατρικός συγγραφέας («Έψιλον» Ελευθεροτυπίας), ίσως είναι λάθος του διορθωτή, στο κάτω κάτω δεν είμαστε όλοι φαν του Σοστακόβιτς ούτε υποχρεωμένοι να ξέρουμε τον Λέσκοφ. Από χθες όμως γυρνά στο μυαλό μου μια ανάλυση περί ηλικίας· σήμερα μάλιστα έγινε διπλή. Το πρώτο: άρθρο στη χτεσινή Ελευθεροτυπία, σε στήλη που υπηρετεί πιστά την τρέχουσα ιδεολογία περί γονιδιώματος. Εννοώ, του στιλ εξηγούμε τη σεξουαλική συμπεριφορά ανδρών και γυναικών με βάση τη φυσική επιλογή, οι επιτυχημένοι άνθρωποι κερδίζουν χάρη στα γονίδιά τους και αυτό είναι πάλι φυσική επιλογή, ο Δαρβίνος είχε μούσια γιατί ήταν στο γονίδιό του να εξερευνά οπότε η φυσική επιλογή φρόντιζε να τον ζεσταίνει και ούτω καθεξής. Αλλά σήμερα δεν προτίθεμαι ακριβώς να θάψω. Παραθέτω σύντομη περίληψη του άρθρου:

Read Full Post »

Ο ψόφιος κοριός δεν ξεγελά τον Ερευνητή

Πριν από κάποια χρόνια είχα διαβάσει για την (πολυδάπανη, μάλλον) επιστημονική έρευνα που βρήκε τον μαθηματικό τύπο για τις τέλειες τηγανητές πατάτες. Σήμερα διαβάζω το εξής:

Πολλά είδη ζώων -ανάμεσά τους και ο άνθρωπος- μένουν ακίνητα και υποκρίνονται ότι πέθαναν όταν αντιληφθούν ότι κινδυνεύουν. Όμως αυτή η φαινομενικά παθητική τακτική του «ψόφιου κοριού» είναι στην πραγματικότητα άκρως εγωιστική, αφού στρέφει τον εχθρό εναντίον όσων προσπαθούν ενεργά να ξεφύγουν.

«Η λεία που υποκρίνεται τη νεκρή αυξάνει την πιθανότητα επιβίωσης εις βάρος των πιο κινητικών γειτόνων» δήλωσε στο Discovery News o εξελικτικός βιολόγος Ταχακίσα Μιγιατάκε, επικεφαλής της πρώτης έρευνας που επιβεβαιώνει το εξελικτικό πλεονέκτημα και την εγωιστική διάσταση της τακτικής.

Οι ερευνητές έδειξαν ότι ένα σκαθάρι που το «παίζει» ψόφιο για να γλιτώσει από μια πεινασμένη αράχνη αυξάνει τον κίνδυνο για τα σκαθάρια του ίδιου είδους που το βάζουν στα πόδια.

Ο μεγαλοφυής δόκτωρ Μιγιατάκε απέδειξε πειραματικά, λοιπόν, κάτι που υποψιαζόμασταν όλοι αλλά ντρεπόμασταν να υποστηρίξουμε για να μη μας πουν αδαείς. Μέχρι τώρα, ως γνωστόν, ο κόσμος πίστευε

Read Full Post »

Το νέο σκυλί των Μπάσκερβιλ…

…θα είναι φωσφοριζέ από φυσικού του. Καλά, το «από φυσικού του» συζητιέται…

Read Full Post »