Πριν από κάποιο καιρό είχα γράψει λίγα πραγματάκια για τη διαμάχη Οθωμανών και Πορτογάλων στον Ινδικό Ωκεανό, καθόλη τη διάρκεια του 16ου αιώνα. Τώρα λοιπόν κατάφερα να βάλω στο χέρι το αυτοβιογραφικό κείμενο του Σεϊντί Αλή Ρεΐς, Οθωμανού ναυάρχου που πήγε να παραλάβει στη Βασόρα το στόλο του προκατόχου του, Πιρί Ρεΐς (ναι, του γνωστού για τον πορτολάνο [χάρτη] του Αιγαίου, και για άλλα). Τον χτύπησε καταιγίδα, ήρθε αντιμέτωπος με υπέρτερες πορτογαλικές δυνάμεις, αναγκάστηκε εν τέλει να παρατήσει τα απομεινάρια του στόλου του στην Ινδία και να γυρίσει δια ξηράς στη Βαγδάτη και από κει στην Κωνσταντινούπολη, μέσω Ινδίας, Αφγανιστάν, Υπερωξιανής (Κεντρικής Ασίας) και Περσίας. Το έργο διαδραματίζεται στα μέσα του 16ου αιώνα (1553-56). Από τις αφηγήσεις του, διάλεξα μερικά αξιοπερίεργα κομμάτια. Πρώτα όμως, λίγα λόγια για την πηγή μου.
Το κείμενο του Σεϊντή Αλή Ρεΐς μεταφράστηκε στα γερμανικά ήδη το 1815 από χειρόγραφο, και εκδόθηκε τυπωμένο στα οθωμανικά πρώτη φορά το 1895. Η αγγλική μετάφραση που έχω στα χέρια μου είναι του Αρμίνιου Βαμπερύ ή Βάμπερυ, ενός Ούγγρου περιηγητή και ανατολιστή (τον είχα αναφέρει και παλιότερα, αν θυμάστε), για τον οποίο είναι διαφωτιστική η ωραία περιγραφή της Έλλης Σκοπετέα: (περισσότερα…)
ο δύτης των νιπτήρων 