Χτες το βράδυ, στο Ζωγράφου, περιμένουμε να πληρώσουμε σε μια έβγα (ουσιαστικά μίνι μάρκετ) μια δεκάδα μπύρες που πηγαίνουμε σε ένα πάρτι. Η τηλεόραση παίζει την Σούδα, και στο καπάκι τους απεργούς πείνας. Ο μπάρμπας-ιδιοκτήτης χαζεύει σε ένα τραπεζάκι, το ταμείο το κρατά η γυναίκα του, και μονολογεί: Να πάνε να πνιγούνε όλοι. Μας τους έφεραν εδώ. Έπρεπε να βουλιάζαμε τα καράβια με όλους μέσα.
Η συμβία ίσα που κατάφερε να πει ένα «δεν συμφωνώ, λυπάμαι για την πάρτη σας». Ένιωσε αποκαρδιωμένη, μου είπε μετά. Ακριβώς αυτό. Όσο για μένα, είχα ξανά εκείνο το κάθιδρο και απελπισμένο όραμα της Αθήνας να βομβαρδίζεται, μύδρους επί δικαίων και αδίκων, χλωρά μαζί με ξερά.
Καλή σαρακοστή, λέει: ο μπάρμπας και η γυναίκα του θα νηστέψουν με ικανοποίηση το λάδι και το κρέας, ευχαριστημένοι με τον εαυτό τους. Δεν έχουν κάποιον να τους υποκινήσει να νηστέψουν ακόμα και το νερό, βλέπεις. Κωλότοπος. Κωλότοπος.
Κάπως έτσι πρέπει να ήταν τα πράγματα και στη Δημοκρατία της Βαϊμάρης, το ίδιο συναίσθημα… Απομένει να δούμε τη λύση του δράματος.
καίριο το σχόλιο του old boy
δεν την παλεύουμε
είπες κατι εσυ; αν όχι, γιατί;
[εντελώς ειλικρινά ρωτάω, κι εγω συνηθως το βουλώνω και μετά σιχτιρίζω την πάρτη μου κανονικα]
Να μεταφέρω κι εγώ ένα σχόλιο που άκουσα σχετικά με τους απεργούς: «ε ρε και πεθάνει κανένας απ αυτούς τι έχουμε να τραβήξουμε»
Καλή σαρακοστή λοιπόν.
Γεια σας παιδιά.
Κροτ κάτι είπα, που δεν θυμάμαι, και που δεν είμαι σίγουρος αν ακούστηκε καν, και που μετά σιχτίρισα κλπ.
Η λέξη αποκαρδιωμένος/-η, δηλαδή, αποδίδει πλήρως την κατάσταση.
Έτσι είναι Δύτη. Αυτή την κοινωνία χτίσαμε, αυτή την παιδεία έχουμε, αυτή την ηθική διαθέτουμε. Και δεν είναι μόνο η Ελλάδα, έτσι αντιλαμβάνεται ο «ανεπτυγμένος κόσμος» τον υπόλοιπο.
τι να πεις και γιατί δηλαδή ; στο mute όλοι…εδώ, σε/για αυτή τη χώρα να φίλμαρε ο Meirelles, γι αυτήν να έγραφε ο Saramago
για χίλια Όσκαρ είμαστε
Να διευκρινίσω κάτι ε; γιατί μάλλον δεν εκφράστηκα με σαφήνεια τώρα που το ξαναβλέπω. Η συμβία που μίλησε ήταν η δική μου, όχι η δική του. Αν ήμουν μόνος, ίσως μίλαγα και γω κάπως δυνατότερα. Θέλω να πιστεύω.
Φοβάμαι την άτη. Φοβάμαι και την αισχύνη, αν αυτοί οι πρατηριούχοι ΕΒΓΑ γίνουν αρκετοί για να πραγματοποιήσουν τα πρέπει τους στο όνομα όλων μας.
Διάολε, αυτή η συνείδηση κρύβεται, κρύβεται τόσο πολύ που δεν είμαι σίγουρος αν υπάρχει…
Θα κάνει πολύ κρύο πια στην πόλη μας- και δεν θα φταίει το χιόνι
Πολύ θλιβερό, αγαπητέ Δύτη και φίλοι σχολιαστές. Και, δυστυχέστατα, όσο βυθιζόμαστε στην κρίση τόσο και θα πολλαπλασιάζονται οι συμπεριφορές αυτού του τύπου.
Ωστόσο δεν με θλίβει και δεν με εξοργίζει τόσο πολύ η στάση τέτοιων ανθρώπων, που πάντα υπήρχαν, όσο ότι τον τελευταίο καιρό έχουν πέσει οι μάσκες και διάφοροι διαμορφωτές γνώμης – πολιτικοί, δημοσιογράφοι και λοιποί μεγαλοσχήμονες – κηρύττουν πλέον αυτή τη στάση μίσους, καμουφλαρισμένη βέβαια πίσω από την «ψυχρή λογική», τον «πολιτικό ρεαλισμό» κι άλλα τέτοια σιχαμερά.
Και δεν ανησυχώ τόσο για το πότε οι άνθρωποι σαν τον πρατηριούχο θα γίνουν πολλοί (φοβάμαι ότι είναι ήδη αρκετοί). Ανησυχώ περισσότερο για το πότε κάποιοι από τους ανωτέρω μεγαλοσχήμονες θα κρίνουν ότι οι πρατηριούχοι θα είναι χρήσιμοι για τα σκοτεινά σχέδιά τους.
Στο μετρό πριν τρεις μέρες, πενηντάρης μπαίνει στο βαγόνι μιλώντας στο μπλου τουθ του. Περιγράφει περιστατικό της ημέρας εκείνης, όπου μια φίλη του την πέτυχαν στο ασανσέρ, της άνοιξαν τη τσάντα και της πήραν τα λεφτά. Επίσης τη χτύπησαν πολύ πολύ άσχημα στο πρόσωπο. Την είχε δει λίγο νωρίτερα στο νοσοκομείο. Οπότε πολύ πιθανόν να μιλούσε υπό το καθεστώς ταραχής, υπό την αγανάκτηση της στιγμής. Η λέξη όμως που χρησιμοποιούσε (και επανέλαβε πολλές φορές) μάλλον δεν γεννήθηκε εκείνη τη στιγμή υπό την ταραχή, αλλά την είχε ξαναχρησιμοποιήσει: «Τα αλλοδαπά». Σπανίως μπορεί να χωρέσει τόση χυδαιότητα μέσα σε μια λέξη. Θα μου πεις, ο άνθρωπος μιλούσε για βία και μάλιστα άγριη, εσένα η λέξη που χρησιμοποιούσε σε πείραξε; Nαι, με πείραξε και αυτή.
Γεια σου Δύτη,
εγώ θυμάμαι , πριν λίγα χρόνια, ήταν διαφορετικά στου Ζωγράφου.
Τώρα για τους πρόσφυγες, τι να πώ…
Σε σένα θα το έλεγα πολύ απλά:
Για αυτό που είπε ο τύπος για τους πρόσφυγες, και περισσότερο, γι΄ αυτό που θα κάνει αύριο, Δύτη, φταις εσύ.
Γιατί;
Γιατί όχι; Ποιός νομίζετε, ότι φταίει;
Δηλαδή, σε ποιόν να αποδόσουμε ευθύνη;
Στον αγρότη, που παίρνει τους μετανάστες στη δουλειά και μετά φωνάζει την αστυνομία για να μη δόση το μεροκάματό τους; Αυτός πάει σύμφωνα με το συμφέρον του. Ή στον μπουμπούκο, που τσιρίζει; Αυτός είναι για το τρελλάδικο. Ή στον υπουργό, που έχει άλλα συμφέροντα από μας; Αυτούς δεν τους ζητάς ευθύνη, τους αναγκάζεις.
Έχετε υπόψη, ότι καταδικάζεις τον ένοχο(κατόπιν εορτής)αλλά ευθύνη ζητάς και από κάποιον που μπορεί να κάνει κάτι και δεν τόκανε.
Ποιος μπορεί πραγματικά να κάνει κάτι; Ο Δύτης, ο Βασίλης ίσως, ο Νίκος, εγώ, τα κόμματα της αριστεράς αν ξυπνήσουν…
Και αυτό που θα μπορούσαμε να κάνουμε είναι να δώσουμε πάλι στον κόσμο ένα όραμα. Όσο αυτό δε γίνεται, θα φταίμε όλοι μας.
Ο βασικός φταίχτης, πιστεύω, που κάνει τους ανθρώπους να αφήνουν τον τόπο τους και να έρχονται κακήν κακώς στην Ελλάδα είναι η φτώχεια, η διαφθορά και η ανασφάλεια που βασιλεύουν στον δικό τους.
Νομίζω πως το όραμα -ως ανθρωπιστική προδιάθεση δηλ- δεν είναι αρκετά ισχυρό για να μεταστρέψει την κατάσταση. Ελπίζω όμως πως η επιβίωση του δυτικού κόσμου θα επιβάλει κάποτε περισσότερη ανάπτυξη, δημοκρατία και ειρήνη στον 3ο κόσμο .
Ειδάλλως, τα στίφη των απελπισμένων θα μας πνίξουν.Η μετανάστευση θα σταματήσει όταν η Δύση θα σταματήσει να ληστεύει την υφήλιο.
Η κύρια συμβολή που εμείς -ως άτομα, ως αριστερά, ως ό,τι νάναι- μπορούμε να προσφέρουμε, είναι η διάδοση αυτής της ανάγκης για ισόρροπη παγκόσμια ανάπτυξη. Η συνειδητοποίηση αυτής της ανάγκης φέρνει πιο κοντά στους εβγατζήδες την έννοια του μετανάστη ως ανθρώπου. (Αν και η πουτάνα η βλακεία δεν νικιέται με τίποτα).
Φταίει επίσης και η χαμηλού επιπέδου μόρφωση των εβγατζήδων. Δεν μπορούν να αντιληφθούν την ευρύτητα του προβλήματος, γιατί αρέσκονται να πιστεύουν πως η Ελλάδα μπορεί να επιβιώσει απομονωμένη σαν τη Σπάρτη, και πως μπορεί να απαλλαγούν από τους μετανάστες με την βία ή τον τοίχο. Δεν μπορούν να αντιληφθούν, οι εβγατζήδες, πως το διαλυμένο κράτος ούτε καν την «έννομη» βία δεν μπορεί να ασκήσει. Πως το μόνο που θα κάνει η βία θα είναι να δημιουργήσει μια πιο βίαιη γενιά μεταναστών -θυμηθείτε την ιστορία του Σορίν Ματέι. Ύστερα, ο άλλος εφιάλτης που με τρώει προσωπικά, είναι να φορτωθεί το ένδοξο ελληνικό γένος μια μάταιη εθνοκάθαρση -ή χειρότερα μια «πράξη γενοκτονίας». (Θα είναι παγκόσμια πρώτη, η εθνοκάθαρση σε ξένο έδαφος.)
Κάτι άλλο που μπορεί να φταίει είναι ακόμη και το έλλειμμα αληθινού ανδρισμού των εβγατζήδων: σ’ όλους αρέσει να κομπάζουν πως έχουν τ’ αρχίδια να βουλιάξουν μερικά καράβια.
Εντάξει Καπετάνιο μου, μετά φταίμε κι’ εμείς, δεν κάναμε τίποτα παραπάνω, γιατί είμαστε βολεψάκηδες, ή γιατί δεν μας έκοψε, ή γιατί τα κάναμε θάλασσα, ή φοβηθήκαμε να μην τα κάνουμε θάλασσα.
Τελευταίος που φταίει, τέλος πάντων, είναι ο Δύτης.
Και μαζί το καθημερινό μεράκι του να μας φέρνει όλο και πιο κοντά σ’ αυτόν τον αιώνιον Άλλο.
εξαιρετικο σχολιο.
Δηλαδή ο πρατηριούχος λέει μαλακίες επειδή του λείπει το αριστερό όραμα;
Όχι, αλλά, αν όλοι οι άλλοι είχαν, ίσως δεν θα τόλμαγε να το πει.
Και μπορεί, σε άλλες συνθήκες, να έστρεφε την οργή του προς τη σωστή κατεύθυνση.
Η οικονομική κατάρευση ήλθε στη χώρα και ολοκληρώνεται σαν αποτέλεσμα μιας εκτεταμένης συνενοχής, σαν φυσικό επακόλουθο της παλιανθρωπιάς, της αμάθειας και της βλακείας μιας πολύ μεγάλης και ετερόκλητης πλειοψηφίας.
Για τους πολλούς η απάντηση είναι εύκολη.
Φταίει η Δύση.
«Τα αλλοδαπά»… κάπου τη διάβαζα αυτή τη φράση χτες-προχτές, και μου σηκώθηκε η τρίχα.
Δεν διαφωνώ, Καπετάνιε: ναι, φταίει κι ο Δύτης, κι ο κάθε Δύτης. Καλωσορίζω τον Λασκαράτο: όταν μας βολεύει είμαστε Δύση (και δεν θέλουμε τα αλλοδαπά), όταν μας βολεύει είμαστε η αιώνια προδομένη ανατολή. Και αυτό που λέει ο Βασίλης, κι αυτό ισχύει.
Για να βρεθεί, Δύτη, αυτός ο κάποιος «να τους υποκινήσει να νηστέψουν ακόμα και το νερό» θα πρέπει κι ο ίδιος πρώτα να έχει νηστέψει από τα παχιά λόγια.
Εγω μεταναστης ειμαι,ελληνας ομως.αλλοδαπα και να με ελεγαν δεν θα με ενοιαζε αν ειχα φαι να φαω.αν ειχα την δυνατοτητα να κλεισω την πορτα της παραγκας και να μην με βλεπει κανεις.καταπιεση?ναι.αλλα ετσι ειναι αυτος ο κοσμος.οποιος θελει να βλεπει ισοτητα,ισονομια,ανθρωπια,ζει καπου αλλου.καλα τα ονειρα,αλλα ανοιξτε και τα ματια για λιγο.δεν υπαρχει τροπος να ζησουμε ολοι οι ανθρωποι στην ελλαδα,ολοι οσοι θα το ηθελαν.αν δεν καταλαβαινεται την πολυτελεια που εχετε ολοι οι θεωρητικοι του θεματος,οτι υπαρχει οριο στο ποσοι μπορουν να ζησουν σε ενα χωρο,και νομιζετε οτι με μεγαλοστομα και ποιητικα θα ταισετε 2-3 εκ.μεταναστες τοτε τι να λεμε?Αλλοδαπα ειναι αυτοι ,εμεις τι σκατα ειμαστε?τι θελουμε ?να ζησουμε οπως τωρα και να κανουμε και τους προοδευτικουσ,αριστερους,αντιρατσιστες?αφου ολοι ρατσιστες ειμαστε στην ελλαδα ετσι κι αλλοιως.και οποιος δεν το ειχε δει το βλεπει τωρα.αλλαγη δεν θα υπαρξει μονο λυσεις που καποιους θα πονεσουν καποιους οχι.αυτη ειναι η αληθεια.αρχιστε να την καταπινετε.
Γρηγόρη, το θέμα είναι ότι, κανείς δεν υποκινείται, ούτε καν τα παιδάκια. Το αισχρότερο πράγμα που διάβασα τις τελευταίες μέρες είναι τα «ρεπορτάζ» των Νέων για τους «υποκινητές των απεργών πείνας». Φυσικά, τα παχιά λόγια… αλλά έλα που όσο αναγκαίο είναι να νηστέψει ο λέγων, άλλο τόσο πρέπει να νηστέψει κι ο ακούων. Ακόμα πιο δύσκολο;
george, οι άνθρωποι που κάνουν την απεργία ζουν και δουλεύουν χρόνια στην Κρήτη. Κανένας Κρητικός δεν θα τολμήσει (ελπίζω) να σου πει ότι εκείνοι τους παίρνουν τις δουλειές. Απλή απάντηση, καθόλου μεγαλόστομη και ποιητική φαντάζομαι.
Σιγουρα δεν παιρνουν δουλειες,αλλα χρησιμοποιουν resources και δεν εχουμε απειρες.Στην ισπανια που εζησα ,οι μεταναστριες ειναι στην πλειοψηφια πορνες,(απο την λατ.αμερικη),ΡΩΣΙΑ ΚΛΠ.) και οι μαροκινοι στα θερμοκηπια που κανενας ισπανος δεν θα δουλευε.α και καποιοι καθαριστες.αυτο ειναι το μοντελο αναπτυξης και επιβιωσης της χωρας μας?οκ,τοτε εγω να ξαναπηγαινω.προτιμω να ειμαι μεταναστης με την ελλαδα στο μυαλο μου εστω και φανταστικη και παραμορφωμενη απο πρωσοπικες μνημες,,παρα να ζω στην αθλιοτητα που σημερα εχει καταντησει η χωρα και με το μελλον οπως διαγραφετε..
Δεν έχω καταλάβει ένα πράγμα. Πως λες πως χρησιμοποιούν τις δικές μας resources όταν εμείς έχουμε καταληστέψει τις δικές τους. (Από το πετρέλαιο μέχρι τα ορυκτά κάθε είδους, περιλαμβανομένων και των πορνών). Και πως γίνεται να βρεις ωραίο το σχόλιό μου, με τον τρόπο που σκέφτεσαι. Μπάι δε γουέι, resources στα ελληνικά λέγεται πόροι, πηγές ή δυναμικό, κατά περίπτωσιν. Οι πόρνες πχ είναι ανθρώπινοι πόροι, και οι κηπουροί επίσης, εκτός αν δεν είναι μαροκινοί, οπότε είναι ανθρώπινο δυναμικό.
το σχολιο στο οποιο αναφερθηκα ηταν του καπεταν ενα ,ετσι μην αναρωτιεσαι.οι διαφωνιες μας παντως δεν ειναι και τοσο δραματικες.οσο για την ειρωνια προς εναν ελληνα του εξωτερικου που ετυχε να μην μπορει εκεινη τη στιγμη να θυμηθει μια λεξη,ευχαριστω,για αυτο δεν θελω να μεινω εδω ,στα 50 μου ,βαρεθηκα τους ελληναραδες που το μονο που ψαχνουν ειναι τσαμπουκας και πουληυμα μαγκιας.γιατι δεν καταλαβα πως βοηθησε την κουβεντα μας.Η πραγματικοτητα ειναι αυτη π[ου ζουμε ,και δυστυχως ειναι ετσι.το ονειρικο σεναριο του ισομοιρασματος και της ισονομιας ,ξεχαστε το ,δεν συμφερει τα αφεντικα.τι αλλο,να πω?μονο την εμπειρια μου μοιραστικα,δεν κατεχω οικουμενικες αληθειες.αυτα.Και σε απταιστα ελληνικα ,φανταζομαι.ειδες οταν προσπαθεις.αλλα το να μιλαμε με οτι μπορει να επικοινωνησει επιτυχως και με ακριβεια τις ιδεες μας,εγω δεν το βρισκω προβληγμα,οπως εσυ δειχνεις να υπονοεις.Η αμορφωσια δεν βοηθαει,καλυτερα να προσπαθεις να μιλας,εστω και με μπερδεματα και συνδυασμο μεσων .σε κανει πιο ανοιχτο σε νεες κοινωνιες και νεες ιδεες.Αλλα εσενα σε απασχολουν τα τυπικα,οποτε λεω μαλακιες.αντε γεια σας,καλη τυχη .
Πραγματικά και χωρίς ειρωνεία. Λες πως οι μετανάστες χρησιμοποιούν τους πόρους μας. Ασφαλώς όμως γνωρίζεις πως εμείς έχουμε κατακλέψει τους δικούς τους. Ετούτο είναι μία αλήθεια που δημιουργεί το κύμα της μετανάστευσης που βλέπουμε στην Ελλάδα. Οι μετανάστες είναι απελπισμένοι, κι’ οι απελπισμένοι είναι επικίνδυνοι. Η μόνη λύση είναι η ανάπτυξη των χωρών τους. Αυτό είναι θέμα λογικής, δεν είναι οράματα, ούτε ποίηση. Τι γνώμη έχεις; Συμφωνείς ή διαφωνείς μ’ όλα αυτά;
Περιμένω μιαν απάντηση σ’ αυτήν την ερώτηση. Στην ειρωνεία καταφεύγουμε όταν μας αρνούνται τον διάλογο.
ΒΑσιλη ,ειχα καποτε το ιδιο ονειρο.αλλα δεν νομιζω οτι γινεται,η γενια μου τα ξεπουλησε ολα,ιδεες,ηθος,για να φτιαξει το μελλον με βιλλες πισινες και κλεμμενα λεφτα των κοροιδων.αυτο οχι μονο σε εθνικο επιπεδο.
Και βεβαια συμφωνω με την προταση σου,και οχι μονο συμφωνω αλλα ειμαι ετοιμος να βαλω και οση προσπαθεια χρειαζεται για να γινει πραγματικοτητα.αυτο που ηθελα να σημειωσω απο την αρχη ηταν το ποσο οθτοπικο φανταζει κατι τετοιο στον σημερινο μας (τους)κοσμο.Ειμαι ετοιμος να θυσιασω την οποια ανεση (δηθεν ) εχω,για να βοηθησω.αμφιβαλλω ομως για το ποσοι ακομα ειναι ετοιμοι για να κανουν το ιδιο.Στην πραξη ,οταν επεστρεψα,βρεθηκα παντως αντιμετωπος με παλιους φιλους,που εχουν γινει σαν τον εβγατζη της ιστοριας.και ηταν πολυ οδυνηρο να πρεπει να θυμησω σε παλιους ροκαδες ,τα πιστευω τους και τις ιδεες που καποτε τους οδηγουσαν.καταλαβα το ποσο εχουν φρικαρει ,και ειναι πιο πολυ απο τις φημες και τα ΜΜΕ παρα απο τις εμπειριες τους.Αλλα αυτο ειναι που στηριζει παντα τον ρατσισμο ,η αμορφωσια(και δεν μιλαω για διπλωματα,αλλα για την κοινωνικη μορφωση που υποτιθεται εχουμε).Στην αγγλια δεχθηκα επιθεση απο μεθυσμενο επειδη μιλαγα με λαθος προφορα(και για αυτο με εντυπωσιασε το πρωτο σχολιο σου,πιστευα οτι οι ελληνες ειναι (και ειναι) μορφωμενοι και κοσμοπολιτες.βεβαια εκει μολις ειδοποιησα την αστυνομια,σε 3 λεπτα ηρθε φορτηγακι ειδικες δυναμεις ετοιμοι να συλλαβουν τον τυπο αν το ζητουσα.Παρομοια στην μαγιορκα ,στο χωριο που εμενα,καποιοι ,απο απλη ανθρωπινη ζηλια ,προσπαθησαν να μουρμουρησουν καποιες φορες σχολια τα οποια αλλοι ισπανοι δεν τους τα επετρεψαν και τους εβαλαν και χερι ,γιατι εγω δεν καταλαβαινα ολα οσα ελεγαν εκεινη την εποχη.Οποτε ξερω την αλλη πλευρα πολυ καλα.Αλλα ξερω και οτι δεν γινεται να κανουμε κατι ,ετσι.με παιδια αμορφωτα ,ποδοσφαιρομανια,και συσκοτιση μυαλων.Χρειαζεται μια μορφωση που ειλικρινα δεν ξερω που θα την βρουν οι νεοτερες γελιες,αλλα και οι πιο παλιοι που δεν τολμησαν τοτε να ασχοληθουν με την καλυτερευση του εαυτου τους.Οπως ειπα δεν εχω διαφωνια ,απλα ο ρεαλισμος μου με εχει ισως κανει πιο κυνικο και τα λεω καπως ακομψα.
και παρεπιπτοντως μενω απο το 1961 στου ζωγραφου.και οι δυο πρωτοι μαυροι φοιτητες τοτε ηταν φιλοι.Και γενικα εχω πιο πολλους γνωστους και φιλους ξενους παρα ελληνες.Αυτο δεν αλλαζει το γεγονος οτι το μοντελο της κοινωνιας μας δεν επιτρεπει αυτα που θα επρεπε να ισχυουν ωστε να υπαρχει επευθερια κινησης ,και σεβασμος σε ολους,οχι μονο για τα κλειστα κλαμπ οπως της ΕΕ.Και δεν αλλαζει την απανθρωπια που διδασκει το συστημα σε οποιον ειναι δεκτικος στις υποβολες του.Η νεα γενια νομιζω μπορει να δωσει απαντηση ,αν οργανωθει ,και δεν ακουσει τιποτα απο οσα της λεμε οι πιο παλιοι.οι ιδεεσ μας ηταν αποτυχια ,και οι διδαχες μας τζουφιες.οποτε η ελπιδα ειναι νεοι ανεπηρεαστοιαπο τις βλακειες του παρελθοντος να προτεινουν και να εφαρμοσουν λυσεις που τα σκουριασμενα μυαλα δεν μπορουν η δεν θελουν να δουν.η μοννη ελπιδα ειναι αυτη.αλλοιως αν ακολουθηθουν παλι παλιες συνταγες ,η καταληξη θα ειναι ιδια.Επιμενω οτι θα ειναι πολυ δυσκολο,και μαλλον δεν θα ζω να το δω να γινεται.Στα 16 ονειρευομασταν το 2000 οτι θα υπαρχει παγκοσμια ειρηνη και ισοτητα ,δεν θα υπαρχει πεινα και τα αυτοκινητα θα πετανε.τιποτα απο αυτα δεν εγινε ουτε θα γινει συντομα.Βεβαια για τα αυτοκινητα δεν με νοιαζει καθολου……αυτα για να μην το κουραζω,ηταν καλο παντως που μιλησαμε,και περιμενω την εντυπωση σου για οσα γραφω με ενδιαφερον και ελπιδα.Ευχαριστω για την υπομονη σου.
Να σου πω, κι’ εγώ προσπαθώ να βλέπω ρεαλιστικά το όλο θέμα, και χωρίς συναισθηματισμούς. Γι’ αυτό και λέω πως η ανάγκη για επιβίωση θα μας κάνει στο τέλος να αποδεχτούμε τον ξένο και τον διαφορετικό, είτε έρχεται ως μετανάστης στην πατρίδα μας, είτε μένει στην δική του, σε χειρότερες ακόμα συνθήκες. Κάποτε θα καταλάβουμε, δηλαδή, πως η ανισότητα που υπάρχει στην οικουμένη μας σκάβει τον λάκκο ολωνών. Όταν ο Ρούσβελτ έδωσε δημόσιο χρήμα για να γλυτώσει την Αμερική από το κραχ του 1929, δεν το έκανε απλώς για την ψυχή της μάνας του. Το έκανε για να σώσει την Αμερική και το οικονομικό της σύστημα. Αυτό -ή κάτι τέτοιο- εννοώ πως μπορεί να γίνει παγκοσμίως. Και λέω μπορεί, όχι πως θα γίνει οπωσδήποτε. Άσχετα με το πως μας φαίνεται ότι πάνε τα πράγματα σήμερα.
η κουβέντα σας έχει μουσική υπόκρουση:
σωστά λέει ο Βασίλης πως η αιτία είναι η καταλήστευση του κόσμου από τη Δύση.
η οποία Δύση στο τσαρδάκι της έχει φροντίσει να γεμίσει ο τόπος «κυρ Παντελήδες» που της κάνουν τη δουλίτσα μια χαρά.
και ναι, φταίει ο Δύτης, κι η Κροτ κι ο καθένας μας που δεν έχει υψώσει δυνατά τη φωνή του στον κάθε κυρ Παντελή, όχι με επιθετικότητα ή θυμό: επικαλούμενος την απλή κοινή λογική:
«κι αν ήσουν στη θέση τους, τα ίδια θα έλεγες? και ναι, δε χωράνε: άρα να ψοφήσουν; άρα, όταν κι εδώ δε θα φτάνει το ψωμί για όλους, να ψοφήσεις κι εσύ;»
μόνο που αναρωτιέμαι πλέον, αν όλοι αυτοί οι κυρ-Παντελήδες έχουν αυτιά για ν’ακούσουν άλλο τι εκτός από το μέγκα.
Δύτη, χαίρομαι που δεν θύμωσες, που είπα ότι φταις, ήταν ένα ρητορικό σχήμα ,για εντυπωσιασμό ( που λέει κι ο Μπουκάν) και ήθελα να πω, ότι όποιος καταλαβαίνει τρία πράγματα παραπάνω οφείλει να καθοδηγεί τους άλλους.
Φυσικά ,και ο Βασίλης Νικολαΐδης έχει δίκιο, για το «καθημερινό μεράκι του Δύτη».
Από την άλλη δε θα με χάλαγε ένα σαφές πολιτικό πρόγραμμα .Με όραμα, ικανό να συσπειρώσει τον κοσμάκη. Με πολιτικές συμμαχιών και στόχους. Όχι «γηράσκω αεί διασπώμενος». Ούτε όμως και σταλινικές νεκραναστάσεις. Και ποιος θα μπορούσε να το φτιάξει; «Εμείς». Υπάρχει τέτοιο πρόγραμμα; Όχι. Άρα, φταίμε κι εμείς.
Τώρα για τους πρόσφυγες και μετανάστες, τόχω ξαναπεί. Είναι σαν εκείνο το μύθο, δεν ξέρω ποιανού. Σκύλος κυνηγάει αλεπού. Λαχανιάζουν,κάθονται λίγο να πάρουν ανάσα κι η αλεπού λέει: -Άκου, σκύλε, στο λέω εγώ, ποτέ δε θα με πιάσεις.-Γιατί; -Γιατί εσύ τρέχεις για τα αφεντικά σου, ενώ εγώ, τρέχω για τη ζωή μου.
κατι τετοια σκηνικα μου θυμιζουν τις παμπολες παρομοιες καταστασεις που εχω βρεθει και την αμηχανια που ενιωσα σκεπτομενος να μιλησω η να αγνοησω…η αληθεια ειναι οτι δεν εχω καταληξει απολυτα ακομα και συμπεριφερομαι αναλογα με την περισταση,αυτο με κανει να νιωθω λιγο δειλος,αποτελεσμα ολου αυτου ειναι η αγανακτηση για τους θιασωτες του <>,<> και αλλες πολλες τετοιες ρησεις,τελικα ο θεος τους ειναι οικογενειακος(ουτε καν πατριωτικος)ειναι ο θεος της βολης και του εγωισμου τους.εντιμε ανθρωπε κυρ παντελη
Τον Παντελή είχα χρόνια να τον ακούσω, δε μου άρεσε ποτέ πολύ και δεν τον θυμόμουνα και καλά. Τώρα που είμαι κάπως πιο ώριμος, δεν συμφωνώ με την ουσία.
Παιδιά, δεν υπάρχουν άνθρωποι-σκουλήκια. Ή αν υπάρχουν έχουν κάνει πραγματικά σοβαρά εγκλήματα, και δεν είναι επιπέδου » ο νυκοκυραίος», κυρ- τάδε, που κοιτάει την πάρτη του. Ακόμα και άν ο κυρ-παντελής φέρεται καμιά φορά σα σκουλήκι, όπως αυτός ο εβγατζής του Δύτη, αυτή είναι μία του πλευρά μόνο.
Όλοι κάτι παίρνουμε απ΄ αυτή τη ζωή και κάτι δίνουμε σ΄ αυτή τη ζωή και σ΄ αυτή την κοινωνία, για να προχωρήσει το σαπιοκάραβο που λέγεται ανθρωπότητα. Και τα αληθινά σκουλήκια ακόμα, μην τα υποτιμάτε. Χωρίς αυτά δε θα υπήρχε το πιο χρήσιμο για τους ανθρώπους πράγμα: το χώμα. Όσο για τους ανθρώπους, όλοι ζητάμε το ίδιο. Την επιβίωση και το σεξ και την ευτυχία. Κι αυτά θα τα έχουμε μόνο αν πάρουμε και κυρίως αν δώσουμε αγάπη.
Τώρα, κάποιοι ξεχνάνε, ότι το να ευχηθούν για κάποιον «να πνιγεί μ΄όλη του την οικογένεια στα κρύα νερά του Αιγαίου», φέρνει τη δυστυχία στους ίδιους που το λένε. Ε, αυτούς δεν θα τους συνετίσεις αποκαλώντας τους σκουλήκια, ίσα ίσα , έτσι, θα αρχίσεις κάπως να τους μοιάζεις.
Καπετάνιε, το θέμα είναι πως κάτι τέτοιοι τύποι μπορεί τελικά να είναι πολύ πιο βλαβεροί στην ουσία της καθημερινότητας από άλλους φανερά επικίνδυνους. Γιατί αποτελούν την περιφημη κοινή γνώμη, τον περιφημο μέσο άνθρωπο, το άλλοθι όλων των επικίνδυνων.
Φυσικά και όλοι ζητάμε αυτά τα 3 πράγματα στη ζωή. Κάποιοι έχουμε καλές προΰποθέσεις να τα αποκτήσουμε εκ γενετής, κι αν τα θαλασσώσουμε, μπορούμε και να το διορθώσουμε.
Άλλοι εκ γενετής δεν έχουν καν την επιβίωση.
Τα δε σκουλήκια, τα έχω σε μεγάλη εκτίμηση, προσωπικά.
[ούτε εμένα μου αρέσει το τραγούδι αισθητικά, αλλά έχει το point του] 🙂
Μιας και προ κρίσης τα ίδια άκουγα από αντίστοιχους τύπους, είμαι πλέον της άποψης πως είτε ιδιοκτήτης συνοικιακού μίνι-μάρκετ είσαι, είτε κυκλοφορείς με γραβάτα, σαμσονάιτ και μπλουτούθ, τελικά νοικοκυραίος γεννιέσαι, δεν γίνεσαι.
Αν λοιπόν αποδειχτεί αυτή η άποψη, τότε το νέο μεγάλο άλμα της επιστήμης θα είναι να απομονώσει το γονίδιο του νοικοκυραίου. Εξάλλου, όλα τ’ άλλα γονίδια (π.χ. της ομοφυλοφιλίας) τα’ χουν απομονώσει. Εκεί θα κολλήσουνε; 🙂
κι άλλη μουσική υπόκρουση:
Krotkaya,
Μιλάς για την » περίφημη κοινή γνώμη, τον περίφημο μέσο άνθρωπο, το άλλοθι όλων… κλπ».
Λυπάμαι, αλλά έτσι είναι στην πολιτική: Αυτόν τον μέσο άνθρωπο, αγάπα τον ή φύγε. Μην περιμένεις να σου δώσει τίποτα, γιατί αυτό που θέλεις εσύ ΔΕΝ το έχει. Μην τον θεωρείς πατέρα σου και του ζητάς. Να γίνεις εσύ ο γονιός του. Αφού έχεις καταλάβει μερικά πράματα παραπάνω,ο ρόλος σου είναι μόνο ένας: αυτό που έχεις πάρει εσύ, να το δόσεις, να τον καθοδηγήσεις στην γνώση και την ευτυχία, που έχεις κατακτήσει.
Αλλιώς κινδυνεύεις να βγάζεις και προκηρύξεις εναντίον του και μετά να του ρίχνεις και βόμβες. Αν ήταν ένας, θα ‘λεγα, ας πάει και το παλιάμπελο. Μα είναι εκατομμύρια. Και το χειρότερο μπορεί να είσαι κι εσύ σαν αυτόν,και γι αυτό τον σιχαίνεσαι, κάνεις δηλαδή προβολή.
* Μια που σε πέτυχα, τι σημαίνει το νίκ σου;
Καλησπέρα παιδιά.
Διαβάζω τώρα ότι η κυβέρνηση λέει έθεσε τελεσίγραφο, σταματούν την απεργία πείνας ή απελαύνονται (εύκολο αυτό, αφού αν θυμάστε ο Καρατζαφέρης -που αναμφιβόλως συμμετέχει στην κυβέρνηση- είχε πει επανειλημμένα ότι «αυτούς τους ξέρουμε έναν προς έναν, ποιοι είναι και από πού»). Απλές λύσεις και δραστικές.
Το ζήτημα για εμάς που μένουμε, είναι αυτή η αιώνια καταδίκη να μένεις με όλους τους άλλους που θα επικροτούν τώρα, πάντα αφελείς και πάντα προδομένοι.
(Καπετάνιε, καταλαβαίνω τη λογική σου, την έχω κι εγώ όταν είμαι στις καλές μου, αλλά να, κάπου κάπου νιώθεις υπερβολικά, έτσι, αποκαρδιωμένος.)
Καπετάνιε, όπως δε θέλω κανέναν να είναι γονιός μου (εκτός από τους πραγματικούς γονείς μου), έτσι δε μπορώ να γίνω γονιός κανενός (εκτός αν αποκτήσω παιδιά). Δε θέλω να με πατρονάρουν, γι’αυτό και δεν πατρονάρω.
Να εξηγήσω, να πω αυτό που πιστεύω, να κουβεντιάσω -ναι. Αν ο άλλος εμμένει στη θέση του, αν ο άλλος δεν θέλει να με ακούσει και προτιμά να ακούσει Πρετεντέρη, τα δικά μου περιθώρια δράσης είναι πολύ στενά.
Θεωρώ πως οι άνθρωποι έχουν μυαλό για να το χρησιμοποιούν. Φυσικά, οι άνθρωποι έχουν και φόβους, ανασφάλειες και άλλα ψυχολογικά. Κάποιοι τα εκμεταλλεύονται επικοινωνιακά.
Όλα αυτά δεν κάνουν ”την περίφημη κοινή γνώμη, τον περίφημο μέσο άνθρωπο, το άλλοθι όλων» λιγότερο επικίνδυνα για την κοινωνία όμως.
Διαπίστωση είναι, όχι μομφή.
[Кроткая σημαίνει μειλίχια και είναι ο τίτλος αυτού του έργου του Ντοστογέφσκυ! 🙂 ]
Ας δουμε και αυτο το ζευγαρι που προσπαθει για ενα μικρο μεροκαματο απο το πρωι μεχρι τα μεσανυχτα ολη την εβδομαδα με το φοβο μην του σπασουν το μαγαζι μητους τραυματισουν για να παρουν την εισπραξηΥπαρχει ο φοβος και η αγανακτησηΧθες το βραδυ για να παρουν εικοσι ευρω απο την τσαντα εστειλαν μια εβδομηνταχρονη συγγενη μου με καταγμα λεκανης τεσσερις μηνες στο κρεβατιΚατι πρεπει να πουμε και για ολους αυτους που δεχονται καθημερινα τη βια στη γειτονια τους στην καθημερινοτητα τους δεν ειναι ρατσιστες μεχρι το περιπτερο να παρουν γαλα θελουν να πηγαινουνΔεν ειναι λιγοτερο ανθρωπιστες απο εμας και θα δειξουν την αληλεγγυη τους σε εκεινους που υποφερουν ετσι εμαθαν ετσι μεγαλωσαν σε χρονια δυσκολα
Όχι, βαρδιάνε, αυτός που λέει ότι έπρεπε να βουλιάξουμε τα πλοία με όλους όσους είχαν μέσα δεν θα δείξει καμία αλληλεγγύη σε κανέναν, και ούτε νομίζω να έδειξε τα χρόνια τα δύσκολα. Γιατί πρέπει να δείχνουμε κατανόηση σε ανθρώπους που μιλάν έτσι; Ο συγκεκριμένος δεν έχει καν το ελαφρυντικό που λες, το Ζωγράφου είναι μια γειτονιά (μάλλον απωθητική) με πρακτικά μηδέν εγκληματικότητα. Κανένα λόγο δεν βλέπω να δώσω συγχωροχάρτι.
Συμφωνώ, ότι είναι πολύπλοκο, και κανείς έχει το δικαίωμα ακόμα και να είναι αποκαρδιωμένος, ο τελευταίος είμαι που θα σε κατηγορούσα γι΄ αυτό.
Και εγώ είμαι συχνά απαισιόδοξος, αλλά για άλλα πράγματα, και απλώς λέω, ότι αυτό δεν έχει κανένα νόημα. Και κυρίως, μην πιστέψεις, ότι ακόμα κι αυτός που το είπε, ΕΙΝΑΙ αυτό. Επαναλαμβάνω, μην τον ταυτίσεις με αυτό που είπε, είναι μόνο μια πλευρά του ψυχισμού του. Όπως κι εσένα το να είσαι αποκαρδιωμένος είναι μία μόνο πλευρά σου.
Όσο για τους ρόλους, Κρότκαγια, ακούγεται πολύ παλαιο-φροϊδικό, αλλά δεν μπορώ να το εκφράσω αλλιώς. Θέλω να πω, ότι οι άνθρωποι δεν είμαστε ίδιοι, κάποιοι εκ των πραγμάτων είναι πιο μπροστά, πρωτοπόροι στις σκέψεις και στις πράξεις, και κάποιοι έπονται, είναι πιο περιορισμένοι. Οι προχωρημένοι είναι το καθήκον τους (μας), το ντάρμα, πως να το πω, να δείξουν το δρόμο στους άλλους . Αλλά και να δεχτούν να ακολουθήσουν άλλους αν το κρίνουν σωστό. Έτσι προχωράει η ζωή.
Και ίσως θα ήταν σωστό, σε τέτοιες περιπτώσεις να πεις τι σκέφτεσαι στον άλλον, τον Εβγατζή ή τον περαστικό, χωρίς να μπεις στη θέση του και να σκεφτείς πως θα το πάρει. Ίσως μια μικρή δράση φέρει μεγάλες αλλαγές. Κι αυτό θα το κάνεις και για κείνον και για σένα.
Νομίζω αυτό το θέμα είχε το Λάθος του Σαμαράκη, αλλά και η «Ζωή των άλλων». Είσαι σε πλεονεκτική θέση γιατί απέναντί σου δεν έχεις μηχανές, αλλά ανθρώπους.
οι παππουδες μας προσφυγες, οι γονεις μας μεταναστες, εμεις ρατσιστες; οσο για τους «εβγατζηδες»,αυτοι πασχιζουν να φτιαξουν το μπιντε τους,οπως το λεει ο Χακκας,δεν προλαβαινουν για ανθρωπισμους κι αλληλεγγυη.
Με τις πρώτες 10 λέξεις σου μαύρε καβαλάρη τα είπες όλα, μα όλα
Αν τον ακουγα να μιλαει ετσι θα αντιδρουσα αλλα το νοιωθω εχει φτασει ο κοσμος στα ορια του μιλας και ο καθενας εχει να πει μια ιστορια πως θα συνεχισεις
Δυτη μακαρι να μπορουσα να συμμεριστω την αποψη σου για την γνωμη των κρητικων για το ποιος τους παιρνει το ψωμι,ισως καμμια μερα πιουμε καφεδακι στο μπαλκονι και το αναλυσουμε καλυτερα.εγω παντως εχω γνωρισει πολλους που κατηγορουν τους μεταναστες,γιατι οι μεταναστες ως αδυναμοι ειναι ευκολος στοχος γι»αυτους που εχουν παρωπιδες
χα;ρταετέ, δεν αμφιβάλλω, δυστυχώς. Δεν θα έπρεπε να τολμάνε να μιλήσουν, είπα. Που κάθε πρωί περνάνε τα αγροτικά από το σκλαβοπάζαρο στις εξόδους των πόλεων, προκειμένου να πίνουν ρακές οι λεβεντογόνοι.
Και μετά αναρωτιέμαι γιατί παθαίνω κατάθλιψη στη γη της επαγγελίας που πολέμησα τόσο στυγνά για να επιστρέψω…
Καπετάνιε μου, να μιλησω ναι, να επιβάλω δεν μπορώ και κακά τα ψέματα, μερικοί είναι ήδη «λοβοτομημένοι».
Δεν ξέρω πόση «διόρθωση» παίρνει κάποιος που η πρότασή του είναι να βουλιάζονται βάρκες με απελπισμένους ανθρώπους.
Τι να πω…Εδώ πραγματικά ισχύει η προσευχή του Αγίου Φραγκίσκου, (αν δεν μπερδεύω τους αγίους):
Δίνε μου δύναμη να αλλάξω αυτά που αλλάζουν, υπομονή να υπομείνω αυτά που δεν αλλάζουν, και σοφία να διακρίνω τι είναι τι .
Δύτη, μετά τη νηστεία να και η «κουλτούρα του μάρτυρα»:
http://www.tanea.gr/default.asp?pid=10&ct=13&artid=4621376
[για να μη λες ότι διαβάζεις μόνο «αισχρά» Νέα]
Άλλο πάλι και τούτο με την κουλτούρα του μάρτυρα. Προφανώς οι μουσουλμάνοι την μοιράζονται για κάποιο περίεργο λόγο με άλλους κρυπτομουσουλμάνους, Τσέχους, Ιρλανδούς και ούτω καθεξής.
και κυρίως Ολλανδούς….
Θου, Κύριε, φυλακήν τω στόματί μου …. για την κυρία της ΔΑ.
Γεια σας, πρώτη φορά γράφω εδώ αν και παρακολουθώ το ιστολόγιο με μεγάλη ευχαρίστηση εδώ και καιρό.
Πριν από δύο εβδομάδες περίπου, σε εφημερεύον νοσοκομείο, βρέθηκα να περιμένω κάποιες εξετάσεις καπνίζοντας (έξω) δίπλα από 3 πιτζαμοφορούντες ασθενείς που κατά τα φαινόμενα μόλις είχαν γνωριστεί. Άθελά μου, άκουσα τη συζητήσή τους. Μιλούσαν για έναν Πακιστανό ο οποίος βρισκόταν σε καραντίνα σε κάποιον γειτονικό τους θάλαμο. «Ο σκυλάραπας, που έχει ολόκληρο θάλαμο για την πάρτη του, το ψοφίμι» γρύλιζε το ένα αρσενικό. «Μωρέ, που τους μαζέψαμε εδώ πέρα και μας έχουν καβαλήσει» μουρμούρισε το έτερο αρσενικό. «Αν γινόμουν πρωθυπουργός για μια μέρα, θα τους πέταγα όλους τους σιχαμένους έξω από εδώ, ουστ, και θα έκλεινα τα σύνορα ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ» τσίριξε χαιρέκακα το θηλυκό της παρέας. Ακολούθησε ένα υβρεολόγιο που δεν αξίζει να μεταφερθεί. Το πρώτο αρσενικό συνέχισε «μα αυτό που έχει πει ο Κίσινγκερ γίνεται (ακολουθεί το γνωστό παραλήρημα που καταλήγει με μικρή παραλλαγή στο ότι ο Έλληνας θα εκφυλιστεί αν του τσακίσεις τη θρησκεία). Τον διακόπτει ο άλλος: «Με τη θρησκεία άρχισαν ήδη. Δεν είδες που θέλουν και τζαμί; Γιατί νομίζεις ότι τον έφαγαν τον Χριστόδουλα; (Χριστόδουλα τον είπε, όντως) Δηλητήριο του έριξαν, τι καρκίνοι και κουραφέλαξα. Ήξραν ότι αν ζούσε θα είχε κάνει επανάσταση». Κάπου εκεί ξαναγύρισαν στην αρχή της συζήτησης και κάπου εκεί έφυγα τρέχοντας, μουδιασμένη και σοκαρισμένη από το μίσος με το οποίο κυριολεκτικά έφτυναν τις λέξεις. Ήθελα να τους πω κάτι, αλλά τι; Πώς να επιχειρηματολογήσεις μπροστά σε τόσο μίσος και τέτοια συνομωσιολογία; Έφυγα, με σκυμμένο το κεφάλι. Στο μυαλό μου γύριζαν οι περιγραφές του όχλου στο «Ζ».
Ευχαριστώ για τον χώρο και συγγνώμη για το σεντόνι. Αρμένικη την έκανα την πρώτη μου βίζιτα.
Backpacker, καλά έκανες και αφήνεις σεντόνι. Νάταν και πιο ελπιδοφόρο, αλλά πού.
Γρηγόρη, Ολλανδούς γιατί όμως;
Γκέερτ Βίλντερς και παλιότερα ο Χανς Γιάνμαατ με το σύνθημα «σε κάθε πουλί η φωλιά του φαίνεται όμορφη» για την ίδρυση στρατοπέδων συγκέντρωσης για όσους ζητούσαν άσυλο και την απέλαση των άνεργων μεταναστών.
α, εγώ όμως έλεγα για την, και καλά, «κουλτούρα του μάρτυρα» των μουσουλμάνων, και τους ξέρω γω Ιρλανδούς απεργούς πείνας ή τον Τσέχο Γιαν Πάλαστ!
Στο μεταξύ, θα τα μάθατε, η απεργία λύθηκε και μάλλον νικηφόρα, θα έλεγα. Είμαι πολύ χαρούμενος.
Βέβαια, οι «συμπατριώτες» μας θα μείνουν γύρω μας, αυτό δεν αλλάζει (εύκολα).
Ποιός εβγατζής ρε παιδιά ; Καμαρώστε εδώ τους αναγνώστες σχολιαστές προοδευτικής εφημερίδας. Διαβάζοντάς τους, σχεδόν μου έγινε συμπαθής ο εβγατζής (έτσι ντοστογιεφσκικά που περιγράφει την σκηνή ο Δύτης).
http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&ct=1&artid=4621299
Δύτη συγγνώμη για την παραπομπή σε πορνογραφικά σάιτ.
Προσπαθώ να το αλαφρύνω, αλλά η αηδία δεν φεύγει.
Από μια άποψη, είναι καλό να μας εγκαταλείπουν σιγά σιγά οι όποιες ψευδαισθήσεις για τους γύρω μας.
Θε μου, όχι μ’ αυτούς. Ας γίνει αλλιώς το θέλημά σου.
O Σεφέρης που τόπε δεν γλύτωσε. Ούτε εγώ βλέπω τρόπο να γλιτώσω, γαμώτο.
Μετά δεν λες, καταστροφές και εφτά μνημόνια του φαραώ που σας χρειάζονται;
Θέ μου, όχι μ’ αυτούς. Ας γίνει αλλιώς τι θέλημα σου.
α
.
…διαβάζοντας τα, μονότονα η επωδός:
Πουτάνα βλακεία, είσαι ανίκητη!
Το είχα δει τις προάλλες. Αυτό με τα κουνούπια πολύ χρήσιμη πληροφορία για τις διακοπές μας.
Εμένα τα κουνούπια μου θύμισαν εκείνο από το «Λούφα και Παραλλαγή» του Περράκη.
Ο οδηγός Μπαλούρδος έχει ξεμοναχιάσει την υπηρετριούλα με την οποία σχετίζεται ευκαιριακώς σ’ ένα άδειο δωμάτιο, στο Γηροκομείο που το συνεργείο της Υ.ΕΝ.Ε.Δ. έχειπάει για μια προβολή. Εκείνη ανθίσταται μεν στον πειρασμό, αλλά ελλείψει σθεναρών επιχειρημάτων, του λέει (με νάζι):
-Μη…θα κολλήσουμε καμία ασθένεια!
Είχα δει σε επανάληψη αυτό
http://www.ert3.gr/news/et3newsbody.asp?ID=480295
αλλά τέτοιους τύπους απέφυγε να δείξει.
Οι απεργοί νομιμοποιούνται. Τσιμπιέμαι, ξυπνάω. Πάλι τα ίδια. Μπα λέω, όνειρο μέσα σ’ όνειρο θα ταν. «Τώρα να δεις πόσοι θα ξεσηκωθούν» ακούω. Γαμώτο, ξύπνιος είμαι.
Παιδιά, μη μασάτε. Εντάξει, υπάρχει ρεύμα, αλλά αυτοί που μιλάνε υπήρχαν πάντα. Από τους πεντακόσιες χιλιάδες Καρατζαφερικούς κι άλλους τόσους Νεο-δημοκράτες, όλο και κάποιον θα συναντήσουμε. Τώρα τους ακούμε, γιατί απλώς, τώρα μιλάνε. Και βρήκαν ευκαιρία να μιλήσουν μετά από πολλά χρόνια μούγκας.
Και αυτοί ,που έχουν πιάσει τούκα στις εφημερίδες , σχολιάζουν και χύνουν το δηλητήριό τους ,είναι ουσιαστικά σε διατεταγμένη υπηρεσία, πρόκειται για διαφημιστική γραμμή του λάος.
Όμως, άμα τύχει, πρέπει να μιλάμε και μείς.
συμφωνώ σε όλα. (Από εδώ, Νέος (3ος ) Κόσμος, Αθήναι.)
Γι’αυτό το λόγο κάθε φορά που έρχομαι Ελλάδα, μου φαίνεται ολοένα και πιο μικρή, στενόμυαλη και μίζερη. Σχόλια του τύπου αυτού ακούγονται παντού (στο λεωφορείο, μόλις κατέβει κάποιος από αυτούς, στο περίπτερο, στο δρόμο). Κι εγώ δεν ξέρω πως ν’αντιδράσω….
(και θυμάμαι πως όταν ήμουν μικρή, κανείς δεν ήταν ρατσιστής – μάλλον γιατί κανείς δεν είχε δεί ξένο στο χωριό του – ή στη γειτονιά του….)
υ.γ.
το χαμένο το wordpress δεν δέχτηκε το html coding μου… η λέξη ‘αυτούς’ θα πρέπει να θεωρηθεί εντός εισαγωγικών (αφού η πλαγιογράμματη δεν δούλεψε…)
Αυτά από κάτω από τη σκιά του Πύργου του Σάρουμαν….
Γνέφω λυπημένος καταφατικά…
We have before us an ordeal of the most grievous kind. We have before us many, many long months of struggle and of suffering. You ask, what is our policy? I will say: It is to wage war, by sea, land, and air, with all our might and with all the strength that God can give us; to wage war against a monstrous tyranny never surpassed in the dark, lamentable catalogue of human crime. That is our policy. You ask, what is our aim? I can answer in one word: It is victory, victory at all costs, victory in spite of all terror, victory, however long and hard the road may be. Winston Churchill, The war years
Έχουμε μπρός μας μια βαριά δοκιμασία του πιό αιμοδιψούς είδους. Έχουμε μπρος μας πολλούς μακρύς μήνες πόνου και αγώνα. Ρωτάτε ποιά είναι η πολιτική μας θα πω είναι να εξαπολύσουμε πόλεμο κατά θάλασσα κατά ξηρά κατά αέρα και μ’ όλη την θέληση και την δύναμη που μπορεί ο Θεός να μας δώσει να ανοίξουμε πόλεμο στο τέρας της τυρρανίας που όμοιο του δεν υπάρχει στο μακρύ σκοτάδι του θρήνου για τα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας.
Αυτή είναι η πολιτική μας. Ρωτάτε ποιός είναι ο στόχος μας. Μπορώ να το απαντήσω με μία λέξη_ είναι η Νίκη Νίκη με κάθε κόστος παρά τον τρόμο
Νίκη όσο μακρύς και σκληρός κι αν είναι ο δρόμος. Γουίνστον Τσώρτσιλ