Ίσως (λέω, ίσως) κάποιοι να αναρωτιέστε: αυτός ο Δύτης δεν θα κάνει διακοπές φέτος; Και όμως θα κάνει, και μάλιστα σε μέρος μακρινό. Όχι τόσο όσο η περσινή Κιργιζία, βέβαια, αλλά εξίσου συναρπαστικό ίσως. Εν συντομία, για δέκα μέρες θα είμαι στην ανατολική Τουρκία, στα μέρη Κούρδων και Αρμενίων. Με κέντρο το Βαν, το σχέδιο είναι να γυρίσουμε όσο γίνεται περισσότερο από το ανατολικό κομμάτι της χώρας, ίσως όχι τόσο προς τα εμπόλεμα νότια (Μαρντίν, πιχί, ή Ντιαρμπακίρ), όσο προς τα παράξενα βόρεια (πάρτε ένα δείγμα εδώ). Κάτι μου λέει ότι αυτό το ταξίδι θα είναι ακόμα πιο εντυπωσιακό και από της Κιργιζίας, ίσως μάλιστα εξίσου εξωτικό. Σ’ αυτό τον κόσμο το Βαν, λέει μια παλιά αρμένικη παροιμία, στον άλλο ο παράδεισος. Θα δω και αυτές τις εκκλησίες τις αρμένικες, για τις οποίες έγραφε ο Όσιπ Μαντελστάμ: Το μάτι αναζητεί μια μορφή, μιαν ιδέα, την περιμένει, αντ’ αυτής όμως προσκρούει σ’ ένα μουχλιασμένο ψωμί της φύσης ή σε μια πέτρινη πίττα. Τα δόντια της όρασης θρυμματίζονται και σπάζουν όταν κοιτάζεις για πρώτη φορά τις αρμενικές εκκλησίες.
Άσχημη εποχή για τέτοιο ταξίδι, πρώτον διότι στα μέρη αυτά βόμβες σκάνε κάθε μέρα και ενέδρες στήνονται σε διάφορους δρόμους (υπερβάλλω, μην ανησυχείτε), δεύτερον γιατί η κρίση έχει κάνει πολύ αισθητή την παρουσία της στο οικογενειακό βαλάντιο. Κάτι δυο-τρεις πληρωμές από δεύτερες δουλειές, κάτι μια γενναιόδωρη επιστροφή φόρου ύστερα από αρκετά χρόνια (το αστρονομικό ποσό των 200,98 ευρώ), τέλος πάντων ό,τι υπήρχε και δεν υπήρχε θα πάει σε εισιτήρια, νοικιασμένα αυτοκίνητα, βενζίνες και ξενοδοχεία. Θα μου πεις, και το φθινόπωρο; Ναι, το φθινόπωρο θα είναι μάλλον δύσκολο· αλλά, όπως λέει και το άσμα:
é un mondo difficile / e vita intensa/ felicita a momenti / e futuro incerto. Δύσκολος κόσμος, αβέβαιο μέλλον, η ευτυχία σε στιγμές.
Σας φιλώ λοιπόν! Αν δεν είμαι όμηρος του PKK, αιχμάλωτος του τουρκικού στρατού, ή τέλος πάντων σε κάποια μάλλον χειρότερη θέση, θα τα πούμε από πρώτη Αυγούστου. Αλλιώς, θα το μάθετε.
Ζηλεύω αφόρητα μεν, εύχομαι δε ολόψυχα καλές διακοπές, μάτι και καρδιά ανοιχτά και την πιο απρόσμενη αλληλουχία στιγμών.
Καλό ταξίδι Δύτη, και τα μάτια σου δέκα εκεί που πας 🙂
Το Χιόνι του Ορχάν Παμούκ το διάβασες;
Τέλεια! Παρά λίγο να ήμουν κι εγώ σ’ αυτό το ταξίδι, αλλά δυστυχώς (ή ευτυχώς) διάλεξα μακρύτερο! Να περάσετε καταπληκτικά και φιλιά σ’ όσους γνωρίζω από τους συνταξιδιώτες σου!
Θα έλεγα ότι γίνεσαι μελοδραματικός για τους κινδύνους του ταξιδιού, αλλά επειδή άρχισα να σκέφτομαι κι εγώ αντίστοιχα για το δικό μου ταξίδι έχω τη φωλιά μου λερωμένη και δεν μπορώ να σχολιάσω.
Τα λέμε στο γυρισμό σου, ιντερνετικά και διά ζώσης (ελπίζω)!
Τους χαιρετισμούς μου στην Τουρκιά!
Καλό ταξίδι, Δύτη!
Δύτη καλό ταξίδι, καλά και δημιουργικά να περάσεις και, φυσικότατα, αναμένουμε αναλυτικό ρεπορτάζ και εντυπώσεις.
Καλά να περάσεις, Δύτη. Εύχομαι μετά το πέρασμά σου να μην επαναληφτούν τίποτα σφαγές.
Ευχαριστώ παιδιά, καλή αντάμωση!
(Μαρία, δεν είσαι η μόνη που έκανες τη σύνδεση! 😉 )
Θα επανέλθω αύριο το μεσημέρι για τους τελικούς αποχαιρετισμούς!
Δεν ανησυχώ!
Ξέρω ότι θα περάσεις πολύ ωραία, θα βγάλεις καταπληκτικές
φωτογραφίες, δεν θα κινδυνεύσεις παραπάνω από όσο χρειάζεται σε ένα ταξίδι και θα επιστρέψεις με καταπληκτικές αναρτήσεις στις αποσκευές σου.
Καλή βουτιά στο ταξίδι Δύτη
υ.γ. Έχει κανένα ενδιαφέρον Ένας εύκολος κόσμος, το σίγουρο μέλλον και ευτυχία διαρκείας;
Κάπου εκεί κοντά δεν είναι κι η Κόκκινη Μηλιά;
Σ΄αρέσανε οι Türk Hava Yolları, ε; Είστε στην ίδια λίστα, κι εσύ, κι η Aqua, κι ο χασοδίκης, κι άλλοι…
Εγώ δεν έχω ταξιδέψει… Από Ελλάδα είναι ακριβές, έχουν όμως καλές τιμές για Υεμένη…
😉
Α, η λίστα δεν είναι για τις αερογραμμές, αλλά για όσους κάνουν ο,τι θέλουμε αλλά δεν μπορούμε εμείς. Για σένα έκανα λάθος. Είσαι μια λίστα, μόνη σου.
αυτή σου η κουβέντα για τη λίστα, με τάραξε…
Ποιος τη χάρη σου, Δύτη! Τρία αεροδρόμια, τρεις πρωθυπουργοί… Σ’ αυτήν την πτήση θάσαι;
Δεν ανησυχώ.
Είμαι σίγουρη πως θα κόψουν πολύ ευγενικά τα ακονισμένα δόντια σου
Καλούς δρόμους y felicita a momenti
Δύτη, καλοτάξιδος.
Οτι καλυτερο σου ευχομαι σ αυτο το ταξειδι. Το αξιζεις!
Δύτη, sahtekâr, έτσι τα λες αυτά, για να συγκινήσεις το αναγνωστικό σου κοινό! 🙂
Ένας φίλος έκανε πρόσφατα το στρατιωτικό του στην περιοχή του Μάρντιν και δεν έπαθε τίποτα. Έσενα τον πολίτη – και μάλιστα τουρίστα – θα βρουν οι ρουκέτες;
Να προσέχετε πάντως και καλά να περάσετε!
Ουου, πρωτότυπος και ριψοκίνδυνος. Να προσέχετε!
Καλά να περάσετε και περιμένουμε ρεπορτάζ!!!
Να περάσεις αξέχαστα και να γράψεις ζουμερά πράγματα να τα διαβάσουμε κι εμείς!
Δεύτερη δόση ευχαριστιών! Καλή αντάμωση παιδιά, καλές διακοπές σε όλους, felicita a momenti και τα λέμε αρχές Αυγούστου. Με φωτογραφίες σίγουρα, για ρεπορτάζ… ε, ελπίζω να βρω χρόνο και κουράγιο να βάλω ολόκληρη Αρμενία σε δυο-τρία ποστ.
🙂
Και τώρα τι θα γίνουμε χωρίς το Δύτη;
Δύτη καλές διακοπές, και… μια που πας και προς τα κει… ακόνισε και την πένα σου για μια υπογραφή εδώ : http://freesakineh.org/
Είχες δεν είχες με άγχωσες δύτη. Καλές διακοπές πάντως (που θα κάνεις ήδη δηλαδή…)
Καλό ταξίδι και ανανεωμένη επιστροφή Δύτη
Δυτη, ακαρδε, που μας αφηνεις τοσους θαμωνες μονους, ε;
Θερινο θα στο κανουμε το μαγαζι!
(Καλα, λεμε και καμια μαλακια να περασει η ωρα)
Καλα να περασεις και ανανεωμενος να επιστρεψεις! 🙂
Ξέρεις τι συνειδητοποίησα; Ότι το ποστ για την Κιργιζία πρέπει να είναι το πρώτο σου που διάβασα -η μπλογκοφιλία μας μετράει ένα χρόνο πάνω-κάτω!
Ελπίζω να περάσεις πολύ καλά, να μαζέψεις εικόνες και κουράγιο για τον δύσκολο χειμώνα.
Και βέβαια ελπίζω σε ένα εξίσου εξωτικό ποστ όταν με το καλό επιστρέψεις…
Καλό δρόμο κι’από μένα, αν σε πρόλαβα διαδικτυωμένο.
Ενταύθα, Προς όλους
Αγαπητοί συνσχολιαστές,
Αναρωτιέμαι πως θα νιώθατε, εάν μαθαίνατε ότι ο διαχειριστής αυτού του ιστολογίου δεν βρίσκεται αυτή τη στιγμή στην ανατολική Τουρκία, αλλά στον αναπαυτικό του καναπέ και ότι στην πραγματικότητα είναι ο ίδιος άνθρωπος, ο οποίος παλιότερα υπέγραφε ως Μανταλένα Παριανός. Εγώ προσωπικά θα ένιωθα θυμωμένος και εξαπατημένος, διότι προτιμώ την αλήθεια, όλη την αλήθεια και μόνο την αλήθεια. Σκεφτείτε το.
Σας ευχαριστώ για την προσοχή.
Μετά τιμής,
Αληθής
Δόξα τω Θεώ!
Μετά την αγωνία που περάσαμε με τις ενέδρες και τις βόμβες
είναι παρήγορο να μαθαίνουμε ότι δεν κινδυνεύεις παρά μόνο από το κλιματιστικό που μπορεί να είναι ρυθμισμένο σε πολύ χαμηλή θερμοκρασία.
Όχι δεν νοιώθω καθόλου εξαπατημένος!
Ίσως όταν κανείς φεύγει για διακοπές να πρέπει να κλείνει τα σχόλια του ιστολογίου, γιατί αφήνει ο κάθε ανώνυμος μια ρετσινιά να σέρνεται βδομάδες.
Κι εγώ την πάτησα ως αφελές πτηνό.
Η μόνη δικαιολογία είναι η ζέστη.
Δύτη, σε παρακαλώ διέγραψε το προηγούμενο σχόλιο
που άφησα. Και αυτό…
-sarant: ευχαριστώ!
Ο κάθε μαλάκας θες να πεις.
Καλό να περνάς Δύτη… και με το καλό να γυρίσεις να μας ταξιδέψεις και μας…
Δυτάκο μπαγασάκο, μας την έσκασες! Φαινομενικά όμως, γιατί και να πας και να μην πας, το ταξίδι δεν το αποφεύγεις:
Τι μας κάνει να ξυπνάμε σαν το κλάμα ενός μωρού
σαν κι’ αυτή τη νοσταλγία που μας έμεινε για πάντα
σαν και κείνους που γυρίσαν μια φορά απ’ τη Ρουάντα
σαν κι’ αυτούς που ταξιδέψαν σε μια θέση θυρωρού…
(εγώ Δευτέρα στη Σέριφο, πάντως)
Αγαπητέ κύριε Σαραντάκο,
Σας διαβεβαιώ ότι ο ισχυρισμός μου είναι απόλυτα αληθής και -ευτυχώς, για όλους μας- ο χρόνος είναι ο καλύτερός μου σύμμαχος. Βλέπετε στο διαδίκτυο υπάρχουν άνθρωποι που παρακολουθούνε τα πάντα και εν τέλει τίποτα δε μένει κρυφό. Αναρωτιέμαι μονάχα πως θα νιώθετε, όταν θα ξαναδιαβάσετε το παρόν σχόλιο στο μέλλον, γνωρίζοντας ότι επιβεβαιώθηκα, για άλλη μια φορά. Στην περίπτωση δε που το σχόλιό μου λογοκριθεί, σας υπόσχομαι ότι θα σας επισκεπτώ και θα σας ρωτήσω τότε.
Επίσης, σας διαβεβαιώ ότι, όχι μόνο δεν είμαι ανώνυμος, αλλά χρησιμοποιώ πολύ συχνά το ψευδώνυμο «αληθής», και σας υπενθυμίζω τι είχατε γράψει, πριν από δύο έτη, σχετικά με το θέμα της επωνυμίας:
«η μεν ανωνυμία με ενοχλεί, αλλά την ψευδωνυμία τη βρίσκω απόλυτα φυσιολογική. Μακάρι να είχα βρει κι εγώ ένα καλό ψευδώνυμο.»
Παρεμπιπτόντως, χαίρομαι που τώρα πια επιλέγετε να δημοσιεύετε οικειοθελώς την φωτογραφία σας, διότι ενθυμούμαι ότι στο παρελθόν είχατε απειλήσει συνιστολόγο σας που αποπειράθηκε να τη δημοσιεύσει. Όπως, επίσης, ενθυμούμαι και τη διένεξή σας με τον συνιστολόγο «Κ.σ-Μ.», με θέμα την εξαιρετική εργασία του κυρίου Ψαραδάκη. Ενθυμούμαι και άλλες διενέξεις σας, με τον Ομαδεώνα, οι οποίες λίγο έλειψαν να καταλήξουν στην αίθουσα του δικαστηρίου, αλλά προτιμώ να μην επεκταθώ. Όσο για το θέμα της διαβόητης «Λίστας Hellas», αυτό δε θέλω ούτε να το σκέφτομαι, διότι ανατριχιάζω.
Λυπάμαι, αν σας απογοήτευσα με το ποιόν του διαδικτυακού σας «φίλου», εξάλλου είναι γνωστό ότι η αλήθεια πονάει και η άρνηση είναι η συνηθέστερη ψυχολογική αντίδραση. Να είστε σίγουρος ότι ο εν λόγω διαχειριστής θα επιχειρήσει να ανασκευάσει τα πάντα, κατά την πάγια τακτική του. Τέλος, ελπίζω να μη μου διέφυγε κάποιο ορθογραφικό σφάλμα.
Σας ευχαριστώ και πάλι για την προσοχή.
Μετά τιμής,
Αληθής
Δεν μου απάντησες. Τι ζόρι τραβάς αν πήγε ή δεν πήγε;
Ωχ, τώρα το είδα αυτό το αριστούργημα. Αλλά στο μεταξύ γύρισε ο νοικοκύρης του ιστολογίου και θα καθαρίσει εκείνος τα σκουπίδια που μαζεύτηκαν κατά την απουσία του.
Κι΄εγώ είπα ψέμματα πως πάω Σέριφο. (Κανονικά πάω Κεφαλονιά). Σο γουάτ;
Δύτη,
έλειπα στο χωργιό μ’ και δεν σου ευχήθηκα εγκαίρως καλό ταξίδι.
Καλήν επιστροφή, λοιπόν, και καλό ξεσκόνιζμα στο μπλογκι σου…
Γεια σας παίδες και κόρες!
Επέστρεψα, κάτι παραπάνω από ενθουσιασμένος. Θα σας πω λεπτομέρειες, με φωτογραφίες και απ’ όλα, αλλά όχι αμέσως, κάπου στη μέση της βδομάδας πιστεύω γιατί περιμένουν δουλειές με φούντες… Καλώς σας βρήκα!
Αληθή (;!): παραλογίζεσαι, αλλιώς: λες μαλακίες. Νομίζω το είδα κι αλλού το κόλλημα με τον/την Πως-τη-λένα Ψαριανός. Εσύ ή άλλος έγραψε κάπου ότι είμαι ο ίδιος με τον ΣκύλοΒΚ και με την Ου Μινγκ -τιμή μου μεγάλη, αλλά δεν νομίζω να έχω τέτοιου βαθμού σχιζοφρένεια πια. Τέλος πάντων: Ξεκόλλα.
Καλώς ήρθες, δύτη, και καλό μήνα.
Θα διαβάσω τις ταξιδιωτικές σου εντυπώσεις αναδρομικά.
Τραγικό θάνατο από πνιγμό, ύστερα από επικίνδυνο μακροβούτι στην ανατολική ακτή του νιπτήρα του, βρήκε τα ξημερώματα ο γνωστός «Δύτης των Νιπτήρων», σύμφωνα με τα αποτέλεσματα των τοξικολογικών εξετάσεων και της νεκροψίας-νεκροτομής που διεξήγαγε ο γνωστός καθηγητής εγκληματολογίας κ.Αληθής, αποκλείοντας έτσι το ενδεχόμενο αυτοκτονίας από τον αναπαυτικό του καναπέ. Τον τραγικό θάνατο ανέφερε e-τόνισσα του θανόντος, η οποία τον άκουσε να φωνάζει «ξεκόλλα», την ώρα που προσπαθούσε απεγνωσμένα να βγάλει την τάπα του νιπτήρα του.
Σύμφωνα με πληροφορίες, ο 30χρονος αν και υπήρξε πολυτοξικομανής και υπέφερε από βαριά εκφυλιστική, σχιζοειδή, ψυχική νόσο, είχε χαρακτηριστεί ως «εφτάψυχος» καθώς είχε βρεθεί πολλές φορές μία ανάσα πριν το θάνατο, έχοντας δεχτεί αρκετές απόπειρες εντός και εκτός διαδικτύου. Τους τελευταίους ωστόσο μήνες κατέβαλλε σοβαρές προσπάθειες να αποτοξινωθεί και γι’ αυτό παρακολουθούσε πρόγραμμα του e-ΚΕΘΕΑ. Ο ίδιος, σε σχόλιό του που είχε παραχωρήσει σε έτερη περσόνα του, εξέφραζε φόβους για τη ζωή του, ενώ παράλληλα δήλωνε αποφασισμένος να αλλάξει. Από χθες το πρωί η είδηση του θανάτου του συζητείται εντόνως τόσο στους διαδικτυακούς κύκλους όσο και ευρύτερα, καθώς ήταν ιδιαίτερα γνωστός.
Η κηδεία του θα τελεστεί e-μοσία δαπάνη και η σορός της εικονικότητας του αδικοχαμένου Δύτη θα ταφεί μεταξύ της Ψαριαλένας Μαϊντανού και του Deuced, ύστερα από επιθυμία του ιδίου. Εις μνήμη της εικονικότητας του θανόντος, αντί στεφάνου παρακαλούνται όσοι επιθυμούν να καταθέσουν το σχόλιό τους στο λογαριασμό parianos.blogspot.com της Google, γεγονός που θα ευχαριστούσε άλλωστε και τον ίδιο. Στην επιμνημόσυνη τελετή θα παραβρεθούν πλήθος από τις άλλες 1001 περσόνες του του ιδίου.
Η δημοσιογραφική οικογένεια του ΔΟΛιου εκφράζει τα θερμά της συλληπητήρια στις εναπομείνουσες 1001 περσόνες.
Newsroom ΔΟΛ
Ξεκόλλα, εξυπνούλη, άντε μπράβο.
καλό ταξιδι οπου και νασαι… Ωραιο ποστ ..Εγω ψηνομαι εδω περα μεσα στις σπηλιές και στα χαλασματα .. Α ρε Δύτη(των Νιπτηρών )που δραπετευεις απο την κολσαη του εδώ-περα -μεσα Νεροχυτη ..
καθυστερείς χαρακτηριστικά όμως με τις φωτογραφίες και το ρεπορτάζ και αυτό είναι απαράδεκτο!
Φεύγω στο τέλος της εβδομάδας και θέλω να τα δω φρέσκα! 🙂
Γεια σας παίδες, κόρες και τρανστζέντερ!
Επέστρεψα, κάτι παραπάνω από ενθουσιασμένος από τον πράσινο πλανήτη του μακρινού γαλαξία Νωρήπτιν, όπου συνάντησα τα μικρά πράσινα ανθρωπάκια Ματσλετνάμ, να ιππεύουν τα φημισμένα πράσινα άλογα Αιζιγρίκ, στα καταπράσινα λιβάδια του Ρικαπμράιτ. Εκεί για πρώτη φορά μου αποκάλυψαν ότι ανήκω στην ξακουστή φυλή των ΙΖΡΑ-ΕΛ και ότι είμαι φτιαγμένος για σπουδαία πράγματα και με κέρασαν πράσινη παπάγια, υπό το φως της πράσινης Σελήνης. Θα σας πω λεπτομέρειες, με φωτογραφίες από γούγλη και απ’ όλα (χωρίς το πρόσωπό μου βέβαιως, γιατί ως λαθρεπιβάτης δεν είχα ελ γκριν καρντ βίζο και με κυνηγάει ακόμα η υπηρεσία Ιλίγκαλ Έλιεν Τρανσπορτέισιον), αλλά όχι αμέσως, κάπου στη μέση της βδομάδας πιστεύω, γιατί έχω πάθει τζέτλανγκ από το υπεργαλαξιακό ταξίδι και με περιμένουν δουλειές με πράσινη φούντα άριστης ποιότητας… Καλώς σας βρήκα!
Μανία καταδίωξης, λέγεται αυτό. Μας τάπρηξες.
Δύτη, θα μας δείξεις τώρα καμνιά φωτογραφία ή θα κυνηγάς το τρόλλ, γύρω-γύρω;
Τώρα-τώρα, υπομονή, μόλις έφτασα!
Το απογεματάκι λέω να ελαφρύνω τις φωτό με το ιρφαν, ίσαμε το βράδι θα έχει βγει το πρώτο ποστ πιστεύω. 🙂
Ε άμα είναι μέχρι το βράδυ, να την κοπανήσω αύριο.
δεν ξερω τι λέει αυτο το εμένα μ,’αρέσουν πολύ οι αναρτησεις σου αλλά και τ’ονομα σου ..
Κατσε να σου γραψω ενα ποιηματακι
»εψές εκει που επλενα πιάτα στο νεροχυτη
και που συλλογιζομουνα τον Χρόνο τον αλήτη
-πουναι παιδι και πέζεται και ολους μας πεσσευει
-και κει πάνω θυμηθηκα την γκομενα την Εύη-
ασχετες σκεψεις εκανα κιολες με νοσταλγία
και κει που με γοητευε των πιάτων η μαγεια –
-γιατι ειναι σαγηνευτικό παντα να πλενεις πιάτα
και το να συλλογιζεσαι και τα χαμένα νιάτα –
εκει λοιπόν που ημουνα πάνω απ’ το λαβομάνο
και προσευχόμουν νοερά στων πιάτων τον Σαμάνο
απ’το σιφωνι προβαλλε αργά αργά μια Μύτη
και βλέπω ναναδυεται:ολάκερο εναν Δύτη ..
(συνεχιζεται)
τι θαυμα ειναι παλι αυτο; μες τους νιπτηρες Δυτες;
ανερωτηθην νοερως σκεπτομενος τις πιτες
πιτες που ετρωγα μικρος μαζί με σουτζουκάκια
κεφτεδες και Ιμαμ μπαιλντι κι ωραια σαλμαδάκια
-Αλιμονο δεν φταχνουν πιά τους Λαχανοντολμάδες
χαθηκε η μαγερική μαζί με τις γιαγιάδες …
– τι ελεγα ; το ξεχασα ..α ελεγα για τον Δυτη
που ανεδυθη ξαφνικά -με πρωτη μια μύτη
και συνεταραξε σφοδρώς το πλύσιμο των πιάτων
σαν να ταν ενα μηνυμα πνευμάτων αοράτων
σα ναταν ενα ξωτικό , σαν καλικαντζαράκι
τρυπωσε στη κουζινα μου μικρο φαντασματάκι…
…συνεχιζεται…
Νοσφεράτε, καταπληκτικό, ευχαριστώ!
Μαλακίες λέει, δεν ξέρω πώς με έμπλεξε σ’ αυτές τις προϊστορίες της ελληνικής μπλογκόσφαιρας…
ΔΕΝ ΤΕΛΕΙΩΣΕ
ειναι Επος ..το επος του Νιπτηρα ..
απλώς περιμενε να μουρθει η συνεχεια
..φορουσε ενα σκαφανδρο κι ειχε αναπνευστηρα
και σαν καπου να μου μοιασε με Βόα Συσφιγκήρα
-ξερεις αυτους που σφιγγουνε πολύ τα θυματα τους
πριν πληρως να τους καταπιουν μεσαστα στοματα τους
και σ’υπνωτιζουν με ματιές πριν σε καταβροχθισουν
ματιες βοωντων σ’ερημο ……(χμμμ)
Μιλάμε για τη Νιπτηριάδα!
Ή, άραγε, τη ΝιπτηριαΔυτομπαράτα;
Έβγαλε ευθύς το σκάφανδρο, με τον αναπνευστήρα
και άρχισε και πλατσούριζε, στον πράσινο νιπτήρα
Βρε πρασινομουτσούναρο, με τη χοντρή κεφάλα
πως τα κατάφερες να μπεις, μέσα από αυτήν την τάπα
Εκείνο δε μ’απάντησε, και πιάστηκε στα πράσα
αυτά που ώρες έπλενα, για χάρη του ομορφάντρα
Που το’χε από το σπίτι του να τρώει μία πίτα
σαν απ’αυτή που του’φτιαχνε η μάνα του, και κοίτα
Κοίτα καλέ πως τα’κανε, μέσα στην απλυσιά του
και τώρα πέσμου τι θα πω, εγώ στην Αφεντιά του;
Μα εγώ αμέσως σκέφτηκα, έχω και άλλη γούρνα
και άνοιξα στη διπλανή, νερό να τρέχει σβούρνα
Και αυτ’άλλο που δεν ήθελε, και τσουπ πηδάει στην άλλη
που τέτοιο σάλτο είχα να δω, απ’τον καιρό του Γκάλη
Τραβάω την τάπα δυνατά, και απ’τον σκουπιδοφάγο
έφτιαξα για τον άντρα μου, το ξωτικό στιφάδο.
Απόσπασμα από την κλασική ποιητική συλλογή
«Σήκω Μάντυ να πλυθείς στον μπιντέ της αλλαγής«
Κύριε τουρίστα, ευχαριστούμε που μας ανοίξατε τα μάτια, αλλά θα μας αναγνωρίσετε θαρρώ το δικαίωμα να ζούμε με τις αυταπάτες μας. Θέλουμε να πιστεύουμε ότι ο Δύτης είναι αυτός που λέει αυτός και όχι αυτός που λέτε εσείς. Γούστο μας, καπέλο μας και καουμποηλίκι μας. Θα μας κάνετε τωρα τη χάρη να πάτε σε άλλη παραλία; Αντε να χαρείτε!
Δύτη τί θα γίνει με τις φωτό; θα ξαναφύγω και δεν θα τις προλάβω. Ακόμα να κατέβουν απ’ το γκούγκλ; 😛
Νοσφεράτε πολύ καλό 🙂
Τώρα-τώρα, μέχρι τις εννιά θα είναι έτοιμο, φαγωθήκατε!
αυτο το Ζηλιαρικο το . μουχαλασε την εμπνευση
και πειτε που θα την βρώ ξάνά τη δολια ριμα
γιατί ζηλιαρικο μου τρολ μου χαλασες το ποιημα;
πες μου τι θες και χωνεσαι μεσα στον νεροχύτη
σ’αυτο το αφιερωμα στων Νιπτηρών των δύτη;
και τι ανακατώνεσαι μες τη δική μου πιτα;
μου φαινεται πως εφαγες σαλατα απο Βλήτα .
Η Μανταλένα Παριανός ήταν ιστορικός οθωμανολόγος. Διαβάστε το αποκλειστικό ρεπορτάζ στην Αυριανή της Κυριακής που κυκλοφορεί, την εφημερίδα των μεγάλων αποκαλύψεων. Μαζί, ένθετο οδοιπορικό στον χρόνο, με φωτογραφικό αφιέρωμα στην κουρδική ανατολική Τουρκία. Δώρο το κλασικό αριστουργήμα «Σήκω Μάντυ να πλυθείς στον μπιντέ της αλλαγής» της σειράς «Ανθολογία της Ελληνικής Ποίησης» που προλογίζει ο βραβευμένος με Νόμπελ λογοτεχνίας Ρένος Νοσφεράτου.
Μου φαινεται παραρτημα , εισαι απ’ την Βουδαπέστη
για τουτο και σε κτυπησε στο κούτελο η ζέστη
…φαινεται ξεμεινες εδώ ,ως Μαγυαροτουρίστας
κι απο τη ζεστη την πολύ, καταντησες Τρολίστας
ΠΩΠΩ .μΟΛΙς ΓΥΡΙΣΑ ΑΠΟ Α ΜΠΑΝΙΑ ΚΑΙ ΤΙ ΒΛΕΠΩ; αναμεσα στις χιλιαδες υποχρεωσεις εχω να τελειωσω και την NΙΠΤΗΡΙΑΔΑ
Παρακαλώ, με την ησυχία σας! 🙂
ματιες βοωντων σ’ερημο εν μεσω των Νιπτηρων
ομήρων μεσ τους ‘ποιητες στην χωρα των Πονήρων
(καθε τοσο θα σου αφηνω και απο κανενα δυστυχο)