Έχουμε 1η Απριλίου και διαβάζω αυτό. 18 Μαρτίου πέθανε (αν πω δολοφονήθηκε, διαισθάνομαι ότι δεν πέφτω πολύ έξω) η Κατερίνα Γκουλιώνη. Το ζήτημα του κολπικού ελέγχου στις γυναικείες φυλακές έχει βγει στο φως (τρομάρα μας, εμείς οι απέξω) εδώ και τουλάχιστον ένα μήνα (δείτε εδώ)· εγώ έχω την εντύπωση ότι το ήξερα και από πιο πριν (και τι έκανες, Δύτη;). Το πόρισμα για το θάνατο της Γκουλιώνη έχω την εντύπωση ότι αγνοείται (όπως και η έρευνα για την Κούνεβα, έτσι;).
Αν σχολιάσω, εμπίπτει στο νόμο περί περιύβρισης αρχής. Τον καινούργιο, ντε. Αλλά και να σχολιάσω, θα είναι μόνο λόγια. Τα λόγια, τα έχουμε εύκολα.
ΣΤΟ ΔΙΑΟΛΟ!
Αγαπημένε μου Δύτη, ο κολπικός έλεγχος συμπεριλαμβάνεται στη σωματική έρευνα κι όταν σε πιάσουν με κανα τσιγαριλίκι. Και και πρωκτικός για τους άντρες. Δεν ξέρω πότε άρχισε και δεν θυμάμαι από πότε το ξέρω…
Σήμερα έχουμε 3 Σεπτεμβρίου 2010. Σχεδόν ενάμισυ χρόνος μετά το ποστ. Και:
Απόφαση με την οποία καταργείται η εξευτελιστική για τις γυναίκες κρατούμενους διαδικασία της κολπικής έρευνας από σωφρονιστικούς υπαλλήλους υπέγραψε ο υφυπουργός Δικαιοσύνης, Απόστολος Κατσιφάρας, ικανοποιώντας πάγιο αίτημα οργανώσεων για την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, αλλά και ευρωπαϊκών οργανισμών
(λίγο πιο αναλυτικά εδώ: http://news.in.gr/greece/article/?aid=1231057691 )
Κάλλιο αργά παρά αργότερα. Αν τα κράτη είχαν γρήγορα αντανακλαστικά θα ονομάζονταν αλλιώς…